ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ακόμη κι αν ήταν αφελής και με οδήγησε σε πολλά πολλά λάθη, ήταν αυτό που με έκανε να πιστεύω σε μας με όλη μου την ψυχή...αλλά πες το ηλίθιο το κεφάλι μου, πες τα δικά σου παιχνίδια και το πείσμα μου, όταν κατάλαβα ότι μπορεί να "διαβάζεις" τις σκέψεις μου, τις κρατούσα αυστηρά μέσα μου, για τον εαυτό μου, για τις προσευχές μου και σε έκανα να νιώθεις ανεπιθύμητος. 'Ηθελα να σου δείξω ότι είμαι "απελευθερωμένη", έθαψα το ρομαντικό εαυτό μου που έψαχνε τον έρωτα και την αγάπη που νικούν το θάνατο και εμπνέουν τους καλλιτέχνες...φοβήθηκα ότι ήμουν χαζή που πίστευα σ' αυτόν, γιατί δεν τον έβλεπα δίπλα μου, ξέχασα όμως ότι μπορεί οι άλλοι να μην ήταν αρκετά γενναίοι για να τον φανταστούν καν, γι' αυτό κορόιδευαν την "αφέλειά" μου...Αν πιστεύεις ότι μπορούμε να γίνουμε αυτό, το απόλυτο, αυτό που οι άλλοι δεν έχουν και που μέσα του δε χωρούν παιχνίδια και εγωισμοί, ψέματα και κοροϊδίες, ανασφάλειες και ντροπή, φόβοι, σκληρότητα και αναισθησία, εγώ είμαι έτοιμη να σου παραδώσω την καρδιά μου. Κι αν με πληγώσεις, χάρισμά σου, άξιζε μια ζωή για να ζήσει κανείς κάτι τέτοιο. ΥΓ. Δε θέλω να σε πιέσω για τίποτα, δε με νοιάζει ο γάμος αν αυτό νομίζεις, όχι ότι δεν το ονειρεύομαι για κάποια μέρα αλλά η ζωή αποδεικνύει πόσο ψεύτικος μπορεί να είναι πολλές φορές...θέλω απλώς να σου ζητήσω να σταματήσουμε τα παιχνίδια και τα ψέματα, να πούμε την αλήθεια για τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, να αφεθούμε σ' αυτό το συναίσθημα...και να διαπιστώσουμε οι ίδιοι, αφού έχουμε δώσει τον καλύτερό μας εαυτό, πόσο μεγάλο μπορεί να γίνει. Είσαι πολύ σημαντικός για μένα αλλά δε μου αρκεί, θέλω να γίνεις ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής μου, θέλω να μου ανήκεις και να σου ανήκω και αυτό να μην πιέζει κανέναν, να μη στερεί καμία ελευθερία, αλλά εκεί, μέσα στο απόλυτο δέσιμο, να βρίσκει η ψυχή μας την ελευθερία του πελάγους, γιατί ποιός μπορεί να είναι ελεύθερος που δεν αγαπά και δεν αγαπιέται; Κανένα όνειρό μου που δεν περικλείει τον άνθρωπό μου δε μου ανήκει πραγματικά. Και στο λέω, αν με κοροϊδέψεις για τις σκέψεις μου, όπως το έχεις ξανακάνει και μετά παραπονιέσαι για τις αντιδράσεις μου, είναι η τελευταία φορά που σου μιλάω για έρωτα και για αγάπη αλλά όχι και η τελευταία που πιστεύω σ' αυτά, ίσως γίνει όμως η τελευταία που πιστεύω σε σένα. ΥΓ2.Κι άλλο θες; Θ' αρχίσω να χωρίζω τα υστερόγραφα σε παραγράφους...;)))