ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περασαν κι ολας 3 μηνες..3 ολοκληροι μηνες χωρις εσενα.Ησουν μονο 22 και δεν προλαβες να ζησεις ολα αυτα που ηθελες ολα αυτα που ονειρευτηκες.φετος θα τελειωνες,θα επαιρνες το πτυχιο σου..θυμαμαι ποσο περηφανος ησουν που ειχες περασει ολα τα μαθηματα...θα ειμαστε μαζι μου ειπες,κανε λιγη υπομονη κι ολα θα γινουν..κι υστερα σιωπη...εμαθα απο τριτους οτι εισαι στο νοσοκομειο,οτι δεν εισαι καλα.λευχαιμια μου ειπαν κ νομιζα οτι βλεπω εναν πολυ ασχημο εφιαλτη..ημουν μακρια δεν μπορεσα να ερθω να σε δω αρκεστηκα μονο σε ενα μηνυμα..μου ειπες οτι ολα θα πανε καλα κ οτι ευτυχως εισαι εκτος κινδυνου κι οτι οταν βγεις θελεις να μου μιλησεις..σε πιστεψα πιστεψα οτι ολα θα πανε καλα κι οτι θα βγεις νικητης απο αυτον τον αγωνα...αλλα συνηθως αυτοι οι αγωνες ειναι ανισοι..μια μερα πριν γυρισω στον τοπο μας πριν ερθω στα μερη μας με πηραν τηλεφωνο οι δικοι μου..εφυγε μου ειπαν,δεν τα καταφερε..Γκρεμιστηκε ολος μου ο κοσμος.δεν ειχα μαθει να ζω χωρις εσενα και τωρα θα επρεπε να συμβιβαστω με την νεα πραγματικοτητα.δεν προλαβα να σου μιλησω δεν προλαβες να μου πεις ολα αυτα που ηθελες.θελαμε να πουμε πολλα αλλα ημασταν τοσο εγωιστες κ ανιδεοι που νομιζαμε οτι εχουμε ολο το χρονο δικο μας κ κρυβομασταν..και τωρα εγω ειμαι εδω πιο ωριμη απο ποτε να σου πω πλεον αυτα που θελω αυτα που νιωθω αλλα εσυ λειπεις..μου λειπεις παρα πολυ ψυχη μου δεν ειναι τιποτα πλεον ιδιο χωρις εσενα...ΣΥΓΝΩΜΗ για ολα αυτα που εγιναν με εμας για το οτι ημουν τοσο δειλη, συγνωμη που δεν τολμησα..μακαρι να γυρνουσε ο χρονος πισω..θα σου ελεγα ολα αυτα που θελω χωρις να παρω ανασα κ θα καθομουν διπλα σου μεχρι το τελος...ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΚΑΙ ΣΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ!