ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 26 ετών,τελείωσα το 2016 το Ιστορικό Αρχαιολογικό του ΕΚΠΑ και τα τελευταία δύο χρόνια εργάζομαι ως καθηγήτρια σε έναν εκπαιδευτικό όμιλο,παράλληλα κάνω το μεταπτυχιακό μου στη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Όλα οκ ως εδώ, θα πει κάποιος..Όμως δεν είμαι ευτυχισμένη,ίσως με πείτε αχάριστη αλλα νιώθω συμβιβασμένη σε κάτι που δεν είναι για μενα..Πλέον φαίνεται τόσο μακρινό που νιώθω άσχημα ακόμη και να το ξεστομίσω αλλά θέλω να σπουδάσω Ιατρική.Πάντα ήθελα,οι γονείς μου είναι στο χώρο και έχω το μικρόβιο από μικρή.Δείλιασα όταν έπρεπε να το επιλέξω ακολουθώντας μια κατεύθυνση που νόμιζα πιο εύκολη για μενα και πηγαίνοντας σε μια σχολή που ναι μεν μ'άρεσε αλλα κυρίως θεωρούσα πιο εύκολο να βγάλω.Το μετάνιωσα από την πρώτη στιγμή αλλα δεν έκανα τίποτα να το αλλάξω..Πλέον που εργάζομαι σε συναφές αντικείμενο με την ειδικότητα μου μπορώ και συνειδητά να πώ πως αυτό δεν είναι για μένα..Σκέφτομαι να προσπαθήσω ακόμη και σε αυτή την ηλικία να δώσω πανελλήνιες ή να κοιτάξω να δώσω κατατακτήριες..Αλλά τι απ'τα δύο;Ήμουν πάντα καλή σε όλα τα θετικά μαθήματα αλλά πλέον έχουν περάσει χρόνια και νομίζω η δυσκολία θα είναι τεράστια..Πέραν της δουλειάς μου δεν έχω άλλες υποχρεώσεις και δε με νοιάζει αν θα μπώ σε 3 4 χρόνια ή αν θα τελειώσω σε 15 χρόνια καθώς βιοποριστικά έχω κάτι να ασχοληθώ,αλλά εάν χρειαστεί τα παρατάω όλα και ξεκινάω από το 0Θα εκτιμούσα τις γνώμες σας..