ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ηρέμησε, λέω στον εαυτό μου. Θα γίνουν όλα σωστά, θα δεις, τίποτα δε θα χαλάσει. Ξέρεις τι να κάνεις, ξέρεις τι να ζητήσεις. Ξέρεις πώς θα τα αποφύγεις. Τα ξέρεις όλα. Κι ακριβώς επειδή τα ξέρεις όλα, φοβάσαι οτι δε θα πάνε έτσι.Αγχώνεσαι. Σταμάτα να αγχώνεσαι γιατί το χαλάς. Θα γίνουν λάθη. Πρέπει να είσαι ήρεμη.Δεν καυλώνεις, δε νιώθεις αγάπη, δε νιώθεις λύπη, ίσως λίγο, αλλά όχι ευχαρίστηση, όχι δε σου λείπει και είναι ξένος όταν μιλάτε. Δε σου βγαίνει. Γιατί μάλλον δε το έχεις πια.Όλα χάνονται, το νόημα χάνεται. Χωρίς αγάπη η ζωή είναι τίποτα. Αγάπη. Μπορώ να αγαπήσω τον εαυτό μου; Τη δουλειά μου; Την τέχνη μου; Όταν είσαι μόνος, όταν δεν έχεις να μοιραστείς τη χαρά, τίποτα δε σε χαροποιεί. Μόνο έτσι, για λίγο. Θέλεις να το δείξεις, να το χαρεί και ο άλλος, αλλά δε το έχεις και μετά το συνηθίζεις. Συνηθίζεις. Συνηθίζεις να μη χαίρεσαι, να μη σε γεμίζει τίποτα, να μη θες τίποτα. Αλλά σε ένα δε συνηθίζεις: στον πόνο. Είναι πάντα εκεί.