Δεν σε χειρίζεται αυτός αλλά η μαμά του .Είμαι σίγουρη ότι αυτή του λέει τι να κάνει μαζί σου .Αυτή η αρρώστια ,γιατι είναι αρρώστια άμα δεν είσαι 5 χρονών παιδί να είσαι κολλημένος με τη μαμά σου ,δεν γιατρεύεται . Οποτε στείλτον στη μανούλα του να είνσο ευτυχισμένος και αυτός και εσύ .Μετά από αυτά που λες ότι κάνει ,απορώ που τον θες και σου λείπει .Κανονικά θα έπρεπε να σε ξενερώνει .Βλέπω έχεις και εσύ τα θεματακια σου .Οπότε υπάρχουν δύο λύσεις :Κάθεσαι και τον ανεχεσαι μια ζωή και αυτόν και τη μάνα του και θα τρως ξύλο σε λίγα χρόνια .Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα είναι μόνο από αυτόν ή τον διαλοστελνεις και τον βγάζεις έξω από την ζωή σου μια και καλή .Αυτό που ζεις είναι μια αρρωστημένη σχέση .Πρέπει να διαλέξεις αν θες να είσαι μέρος της .
12.9.2019 | 15:54
Ήρθα να τα πω
Καλησπέρα σας δεν γράφω συχνά εδώ αλλά είπα να πω τον πόνο μου και εγώ! Είμαι με έναν άνθρωπο εδώ και λίγους μήνες ο οποίος είναι οξύθυμος. θα τον χαρακτηριζα παιδί της μαμάς . Εκείνη δεν του χαλάει χατίρι συνεχώς του μαγειρεύει και αντί να ακούσει εμένα βάζει πάντα μπροστά τη μαμά του. Προχθές θέλαμε να αγοράσουμε αμάξι για μένα και έφερε τη μαμά του μαζί να εγκρίνει. Δεν μου κακοφανηκε αλλά το θεώρησα άσκοπο εφόσον η άμεσα ενδιαφερόμενη είμαι εγώ.Εν πάσει περίπτωσει σε μένα μιλάει πολύ έντονα. Όταν οδηγάω και κάνω λάθος αρχίζει φωνάζει σαν τρελός. Οι από δίπλα οδηγοί ή γελάνε ή τρομάζουν και εγώ δεν νιώθω καθόλου εντάξει με ολα αυτά. Πιστεύω με βρίσκει βολική κ καλή και δεν του χαλάω χατίρι. Όταν τύχει να τσακωθούμε μπορεί να φύγει από το σπίτι και τότε νιώθω να με πλακώνει το σπίτι. Έχω εξαρτηθεί από αυτόν. Και δεν είναι καθόλου καλή η συμπεριφορά του. Κάθε φορά παίρνω εγώ τη πρωτοβουλία να επικοινωνήσω μαζί του αν τσακωθούμε. Και εκείνος πάντα με εχει σιγουρη όπως έχει σιγουρο ότι δεν θα γκομενιασω γιατί όπως λέει ο ίδιος είμαι μικρούλα κ αθώα. Με μειώνει, αλλά μετά πώς λέει ότι με αγαπάει; Και ξανά μάνα αγκαλιές ; Οι ηλικίες μας άνω των 34
13
