30.3.2014 | 23:18
Ήρθε η ώρα. ΤΩΡΑ.
Γιατί δεν μπορώ να επικοινωνήσω με την οικογένειά μου;;;;; Γιατί να μην με καταλαβαίνουν ποτέ και να τα παίρνουν όλα προσωπικά;; Γιατί να μην μπορούν να καταλάβουν ότι οι άνθρωποι μπορεί να διαφέρουν και να έχουν άλλες ανάγκες;; Γιατί να μην έχω ΕΝΑΝ άνθρωπο να μιλάω για τα προσωπικά μου θέματα και να είναι πραγματικά δίπλα μου, να μου κρατάει το χέρι, να μου δίνει κουράγιο με ένα χαμόγελο, να με συγχαίρει για τις νίκες μου και να μην ης θεωρεί ήττες;; Ο οργανισμός μου χτυπάει πολύ έντονα καμπάνες, μου δείχνει ότι αν δεν ακολουθήσω τον δικό μου δρόμο, τις δικές μου ανάγκες που διαφέρουν ΔΥΣΤΥΧΩΣ από του περιβάλλοντος που μεγάλωσα και που καταπίεσα για χρόνια ολόκληρα, τα πράγματα θα σοβαρέψουν πολύ. Είμαι άνθρωπος που δεν αντέχει τις εντάσεις. Και όμως καλούμαι να κάνω τις πιο δραστικές αλλαγες στη ζωή μου,χωρίς καμία στήριξη, χωρίς καμία φίλη, μόνη μου.... Παρουσιάστηκαν προβλήματα υγείας, που φυσικά ο γιατρός δεν μπορεί να ξέρει τους πραγματικους λόγους και εικάζει ότι ήταν εκ γενετής. Εγώ όμως ξέρω. Ξέρω καλά. Το τελευταίο διάστημα έχω νιώσει ότι από τη στεναχώρια μου και από την εωτερική μου πίεση αν συνεχιστεί αυτό, θα αρρωστήσω άσχημα..... Και τώρα τυχαία με τα συμπτώματά μου, εμφανίστηκε αυτό;;; Όχι, πρέπει να βρω τη δύναμη, να γκρεμίσω τα πάντα και να οργανώσω τη ζωή μου, την δική μου ζωή, την ΟΛΟΔΙΚΗ μου όπως τη θέλω εγώ. ΟΧΙ άλλοι συμβιβασμοί, όχι άλλο χαράμισμα των στιγμών μου σε υπομονές και ψάξιμο χαράς σε μια ζωή που δεν περιέχει χαρά για μένα όπως είναι διαμορφωμένη. Θα τα ρισκάρω όλα, θα τα σχεδιάσω όλα, ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΟΛΑ. ΚΑΙ ΝΑΙ, ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΟΝΗ.