ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.1.2019 | 01:12

Ισως τελικα δεν αξιζει

να χαλαω τη ζαχαρενια μου σκεπτομενη εσενα. Δεν αξιζει να περναω χρονο σκεπτομενη εσενα τη στιγμη που δεν μου ανοιχτηκες ποτε, που δε με αφησες να γνωριζω τιποτα για σενα, ουτε καν ποιος εισαι. Ως αλλο ατομο παρουσιαστηκες, εντελως αλλο ατομο εισαι.Και διχαζομαι, δεν ξερω αν αγαπησα την μασκα σου ή εσενα. Στην τελικη, με αφησες αφωνη και δεν μπορω να ξερω πια ποιος πραγματικα εισαι. Μερικοι ανθρωποι κλονιζουν τοσο την εμπιστοσυνη σου που δεν αναρωτιεσαι μονο για αυτους αλλα στο τελος αναρωτιεσαι για σενα, αν στεκεις στα καλα σου που εμπλεξες μαζι τους. Οπως μου δημιουργησες μια εικονα για σενα, που καμια σχεση δεν εχει με την πραγματικοτητα , ετσι και εγω αναρωτιεμαι αν αγαπησα μια ιδεατη εικονα που εχτισα στο μυαλο μου για σενα και οχι εσενα γιατι το εσενα δεν το γνωριζω, γιατι εσυ δε μου το συστησες ποτε.Το χειροτερο ειναι πως οσα τετοια και αν σκεφτω, μου ερχονται πολυ συγκεκριμενες εικονες στο μυαλο μου, ιδιως εκεινες απο τα φιλια μας και απο το χαμογελο σου και για εναν περιεργο λογο, ολα τα αρνητικα χανονται, και μενει μεσα μου μια αισθηση γλυκυτητας και ενος απιαστου ερωτα που δεν προκειται να ξαναερθει.
2
 
 
 
 
σχόλια
Ίσως τελικά δεν αξίζει.Καμια φορά, εκεί που βρίσκουμε κλειστές πόρτες από ανθρώπους που τους έχουμε δώσει τα πάντα ψυχή και σώματι, το χέρι βοήθειας έρχεται συνήθως από άτομα που υποτιμάμε και έχουμε στεναχώρησει.Κανε ένα βηματάκι μικρό και που ξέρεις; Ο τύπος μπορεί να καίγεται για σένα και να μην το έχεις καταλάβει, στείλε και περιμένουμε θετικά αποτελέσματα.
Κάτι εξομολογήσεις πραγματικά είναι σαν να τις έγραψες εσυ ο ίδιος. Ποσο άσχημο πραγματικά να μην αντικρίζεις πλέον τον άνθρωπο που αγάπησες, η μάλλον μια ιδεατή εικόνα, γιατί εκείνη αγάπησες. Όλοι οι άνθρωποι στην αρχή δείχνουμε τον πιο όμορφο εαυτό μας για να εκπλήξουμε τον αλλον, να τον κερδίσουμε. Με τον καιρό όμως φανερώνει τον αληθινό του εαυτό. Μα δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχουν σημάδια που μας δείχνουν και από την αρχή ότι κάτι δεν πάει καλα, εμείς όμως επιλέγουμε να τα αγνοήσουμε. Πολυ δύσκολο, και ακόμα πιο δύσκολο το τελευταίο που είπες.. αντί να έχουμε θυμό μέσα μας, σκεφτόμαστε τα καλα και όμορφα άρα επικρατεί η νοσταλγία. Να θυμάσαι όμως ότι δεν νοσταλγείς τον ίδιο αλλά τις όμορφες στιγμές! Στις όμορφες στιγμές όμως μπορεί ο καθένας να είναι εκεί, ο καθένας μπορεί να μας πει όμορφα λόγια, να μας χαϊδέψει τρυφερά, στα δύσκολα όμως; Ήταν εκεί; Δεν νομίζω. Από εκεί και μόνο κρίνεις ποσο ακατάλληλος ήταν. Θα ήθελες να ξανά ζήσεις αυτές τις στιγμές, θα ήθελες να είναι εκείνος ο άνθρωπος που νόμιζες ότι ήταν, η που σου έδειξε για λίγο τέλος πάντων αλλά δεν είναι και αυτό θα πρέπει να σου δίνει ώθηση να συνεχίσεις και να βρεις κάτι αληθινό, και τότε θα δεις ποιος ήταν ο αληθινός και ποιος ο κάλπικος έρωτας! Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λιγακι, μην βασανίζεσαι άλλο με σκέψεις, προχωρά.
Scroll to top icon