6.6.2016 | 13:18
Ήσουν εσυ γελοίος αλλά και εγω εντελώς ηλίθια.
Σχέση λίγων μηνών. Βράδυ Σαββάτου και εκεί που καθόμασταν στο σπίτι, αρχίζουν τα πυροτεχνήματα και λέω εντελώς χαλαρά ''μμμ, γάμος θα γίνεται..''. Δεν σχολίασε τίποτα... Μετά απο λίγη ώρα ξανά τα πυροτεχνήματα, εγω βουβή και αυτός λέει ''ποιος πέθανε;''.. Ασχολίαστο.Δεν είχα βλέψεις να σε παντρευτώ, εξάλλου βγαίναμε μόνο μερικούς μήνες, δεν ήξερα αν θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα τόσο σημαντικό βήμα, αλλά και πάλι δεν είχα στο μυαλό μου γάμους εκείνη την περίοδο... Το οτι έβγαινα μαζί σου, το ότι σε σεβόμουν αλλά πρωτίστως σεβόμουν τον εαυτό μου και την επιλογή μου που έκανα να το προσπαθήσουμε, το οτι δεν με ενδιέφεραν άλλοι άνδρες εν αντιθέση με εσένα που το κατάλαβα αργότερα οτι σε ενδιέφεραν κι άλλες, δεν σήμαινε οτι τα έκανα αυτά για να σε ''τυλίξω''... Και εγω είχα περισσότερο άγχος για προφυλάξεις και κάποια εγκυμοσύνη ενώ εσυ ήσουν χαλαρός.Με το ''ποιος πέθανε;'' μου έδειξες οτι να μην κάνω όνειρα μαζί σου για γάμους και παιδιά... Αλλά θα ήθελα να μάθω, αν σου είπα ποτέ για γάμους και παιδιά.Δηλαδή θα φτάσουμε στο σημείο που το να μην δίνεσαι σε άλλον, το να νοιάζεσαι για τον φίλο σου σημαίνει οτι προσπαθούμε να τον τυλίξουμε, ε;