ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.7.2017 | 10:21

ιστορια σεισμου

Εχω ερθει διακοπες στη κω όπως κάθε χρόνο μιας που ειναι ο πατερας μου απο εδώ! Ηταν γυρω στις 10 που πίναμε μπυρες σε ενα μαγαζι και εμαθα για την αυτοκτονία του Chester. πρώτο σοκ! Επειτα κατα τις 11.30 παμε στα Mc Donald's να φαμε.. Μετα συνεχίζουμε στο δρομο με τα μπαράκια κάνοντας βόλτες και καθόμαστε στο white corner όπως καθε χρονο οπου και γκρεμίστηκε...συνεχίζουν οι μπυρες. Κατα τις 12.30 επισκέπτομαι τη τουαλέτα τους στον πανω όροφο. Κατά τις 1 λεμε να παμε για κρεπα και μετα σπιτι γιατί βαρεθήκαμε.. Παμε παίρνουμε κρεπα και γυρνάμε (το σπίτι μου ειναι 10 λεπτα με αυτοκίνητο). Ωρα 1.20. Παω στο μπανιο να πλυθώ και ξαπλώνω. Βαζω το κινητο για φορτηση. Κλεινω τα ματια! Ξαφνικα ακουγεται ενα βουητό και τα φώτα απο το ξενοδοχειο διπλα τρεμοπαιζουν.. Ξεκινάμε να κουνιομαστε σιγα σιγα. Λεω ενταξει μικρος θα ειναι. Ελα ομως που δεν ήταν. Ο σεισμός δυναμώνει και το σπιτι να κουνιέται σαν τρελο ετοιμο να πεσει. Πραγματα να πέφτουν να τσιρίζουν ολοι να λεμε παει αυτό ήταν πεθαίνουμε. Μολις βλεπουμε οτι ηταν λιγο καλυτερα κατεβαίνουμε κατω απο τη σκάλα να τρέχουμε στο δρομο. Ολοι οι γειτονες βγαινουν εξω και έρχονται σε εμας. Να τρέμω να κλαιω να μην βλέπω που παω.. Καθόμαστε κατω ολοι στο δρόμο. Χτυπάει τηλεφωνο απο αθηνα! "Πηγαίντε ολοι στο σκλαβενίτη ψηλα μακρια απο θαλασσα μπορει να ερθει τσουνάμι " τρέχουμε ολοι παίρνουμε νερο σεντόνια το σκύλο αγκαλια μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και τρέχουμε να παμε. Ολοι οι ανθρωποι στους δρομους εξω με πιτζάμες με μονο βρακι πανικόβλητοι να τρέχουν να κλαίνε... Μια άθλια κατάσταση. Φτάνουμε στον σκλαβενίτη και καθόμαστε μεχρι τις 5 . Παραλληλα μαθαίνουμε τα νεα για ο,τι προκαλεσε το πέρασμα του σεισμού. Ταυτόχρονα κουνιομασταν απο μετασεισμούς. Απο τοτε λοιπον κοιμόμαστε εξω στο αυτοκινητο και στις παραλίες.. Δεν τολμάμε να μπούμε μεσα και να κάτσουμε για πανω απο 5 λεπτα.. Η σκηνή απο το μυαλο μου με τον ηχο και το κούνημα του σπιτιού δεν φεύγει απο το μυαλο μου. Τρέμω στην σκεψη να ξαναγίνει κατι τετοιο. Μακαρι οι δυο άνθρωποι που βρήκαν τον θανατο πανω στη διασκέδαση τους να βρουν ενα καλυτερο μέρος! Μακαρι να μην ξαναγίνει κατι τέτοιο πουθενα!
0
 
 
 
 
Scroll to top icon