ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 2 χρόνια με τον καλό μου αποφασίσαμε να επισημοποιήσουμε την σχέση που είχαμε εδώ και μια 5ετία και παντρευτήκαμε. Ο άντρας μου επειδή δεν ήθελε να ανακατέψει φιλίες και κουμπαριά, πρότεινε να απευθυνθούμε γι'αυτό στον γιο του νονού του, με τους οποίους συνδέονται 3 γενιές κουμπαριάς (προπαππούς, παππούς, γονείς). Ο άνθρωπος δέχτηκε μετά χαράς, και η γυναίκα του ήταν θετική σε αυτό. Εγώ δεν τους γνώριζα ιδιαίτερο καιρό αλλά από ότι μου είπε ο άντρας μου είναι γενικά καλά παιδιά. Ο γάμος έγινε, με την κουμπάρα διαλέξαμε τα σχετικά πράγματα,συνεννοηθήκαμε επαρκώς, όλα εντάξει. Απλά, βρε παιδιά, νιώθω ότι δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ κοινό με την κοπέλα. Ο άντρας μου έχει μια κάπως μεγαλύτερη άνεση, καθώς όλο και για κάποιο θέμα λόγω κοινής καταγωγής, γνωστών, κλπ θα μιλήσουν. Ζούνε στο χωριό καταγωγής του άντρα μου και βρισκόμαστε σπανιότατα (2-3 φορές το χρόνο) εφόσον εμείς ζούμε σε μεγαλούπολη της επαρχίας μόνιμα από την οποία κατάγομαι. Δεν έχουμε θέματα να μιλήσουμε όποτε βρεθούμε σε γιορτές, αναγκαστικά μιλάμε περί ανέμων και υδάτων και αισθάνομαι να ΒΑΡΙΕΜΑΙ αφόρητα. Σε εξόδους μας όταν τύχει και βγούμε μαζί φέρνουν και τα μικρά μαζί και ειλικρινά σας μιλώ, μπορεί να αγαπώ τα παιδιά, μα τα συγκεκριμένα είναι ζιζάνια και δεν μας αφήνουν σε ησυχία, με αποτέλεσμα να μου έρχεται ναυτία. Εκτός αυτού, η κουμπάρα μου είναι μια κοπέλα η οποία μόλις τελείωσε το σχολείο παντρεύτηκε κι έκανε παιδιά, και μένει μονίμως στο περιβάλλον του χωριού. Ο κουμπάρος μας τυχαίνει να είναι αρκετά ευκατάστατος και ακούγεται πολύ έντονα ότι τον έχει παντρευτεί για αυτό τον λόγο ακριβώς. Πράγμα που με έχει βάλει σε υποψίες, γιατί την βλέπω να προσπαθεί να κάνει επίδειξη πλούτου και...ανωτερότητας σε σχέση με άλλες συντοπίτισσές της σε κάθε της εμφάνιση και κίνηση. Ακόμη και στο πως μιλάει (ορισμένες φορές, κάπως υπερβολικά και με ένα ύφος που καταλαβαίνεις ότι είναι πολύ επιτηδευμένο). Επίσης έχω παρατηρήσει πως κάποιες φορές με ''κόβει'' με την άκρη του ματιού από την κορυφή ως τα νύχια. Το γιατί...άγνωστο!Εγώ από την άλλη, θέλω να τελειώσω και και εγώ και ο άντρας μου τα διδακτορικά που έχουμε ξεκινήσει και γενικά να προγραμματίσουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας πριν προσπαθήσουμε για μωράκι (πρώτα ο Θεός).Οπότε τι να συζητήσουμε, όσο και να αναλύσουμε γενικά κι αόριστα!!! Καλή διάθεση έχω εκ μέρους μου, απλά ορισμένες φορές την βλέπω να παίρνει μια ξινή έκφραση περίεργη, και να μου μιλάει δήθεν...εξευγενισμένα! Δεν βγάζω νόημα...!!! Έτσι γίνεται βρε παιδιά με τις κουμπαριές γενικά; Επειδή ειλικρινά δεν ξέρω, νόμιζα ότι οι κουμπάροι μεταξύ τους δεν έχουν και τόσο χλιαρή σχέση, κι όχι κάθε φορά που βγαίνουμε έξω να προσπαθώ να σκεφτώ θέμα για συζήτηση. Να συνεχίσω να το χειρίζομαι τυπικά; Δεν ξέρω, ο άντρας μου θέλει το πρώτο μας έστω παιδάκι να το βαφτίσουν οι ίδιοι μιας και το έχουν τηρήσει ως οικογενειακό έθιμο τόσες γενιές.Από την άλλη επίσης μου λέει πως δεν είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε συχνές συναντήσεις μαζί τους, ότι θα έχουμε μια καλή σχέση και θα τους βλέπουμε σε γιορτές κλπ και ως εκεί. Να είμαι ειλικρινής μετάνιωσα λίγο που δεν κάναμε τελικά κάποιους στενούς φίλους μας κουμπάρους. Απλά επειδή δεν ήθελε να θίξει κανένα φίλο του ο άνθρωπός μου (γιατί σχεδόν όλοι οι καλοί μας φίλοι μας πρότειναν να μας παντρέψουν!), θεώρησε πιο ασφαλές να το πάει από παραδοσιακής άποψης.