ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας. Θέλω να πω κάποιες σκέψεις μου σχετικά με τις εξετάσεις δραματικών σχολών.-Καταρχάς δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο γίνονται αυτές οι εξετάσεις. Και τι εννοώ. Σε κρίνουν για κάτι που πας να σπουδάσεις, άρα εκ των πραγμάτων κάτι δεν πάει καλά. Όταν θέλω να περάσω Νομική, δεν εξετάζομαι στα νομικά, αλλά σε γενικά θεωρητικά μαθήματα, κλπ. Ας σε κρίνουν έναν χρόνο μετά τη σπουδή σου με το θέατρο, για να δουν πως τα πήγες την πρώτη χρονιά. -Λένε ότι δε θέλουν προετοιμασία. Και περνάνε αυτοί που έχουν κάνει τέλεια προετοιμασία από κάποιον ιδιώτη, ή από κάποια δραματική σχολή. -Υπάρχει τρελό δίκτυο και μη μου πείτε το αντίθετο. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ηθοποιός που έχει μπει Εθνικό, που να μην έχει μέσο. Όταν είσαι στην επιτροπή του Εθνικού, βλέπεις 1000 παιδιά, βαριέσαι, οπότε ξέρεις από πριν τα 12 άτομα που θα πάρεις στη σχολή, καθώς ή εσύ τους έχεις προετοιμάσει ή κάποιος σου έχει προτείνει να τον παρατηρήσεις στη διαδικασία των εξετάσεων. -Στο Υπουργείο η καλλιτεχνική αξία των κριτών είναι μοναδική. Υπάρχουν μέσα άτομα που δε θυμούνται ούτε οι ίδιοι πότε παίξανε τελευταία φορά στο θέατρο, που σε κρίνουν αφ' υψηλού, τη στιγμή που οι ίδιοι παίξανε στο παρελθόν σε ταινίες περίεργου περιεχομένου ή που είχανε αποτύχει στο να κάνουν καριέρα και βγάζουν το κόμπλεξ τους. Επίσης, αν πετύχεις στο υπουργείο, δεν έχει μείωση στα δίδακτρα, απλώς μπορείς να διδάξεις σε δραματική, να κάνεις μάστερ, να ανοίξεις σχολή... Μιλάμε για πολύ σίγουρα πράγματα... Οι εποχές άλλαξαν. Δεν υπάρχει πια ρομαντισμός. Δεν υπάρχει αξιοκρατία. Όποιος θέλει να γίνει ηθοποιός, πρέπει να προσπαθήσει πολύ. Να προσπεράσει τα δίκτυα, τα σαμποτάζ, τα κόμπλεξ και πολλά άλλα αρνητικά. Και αν αποτύχει, τουλάχιστον θα ξέρει ότι ο ίδιος προσπάθησε. Και άγγιξε με την ερμηνεία του έναν άνθρωπο, τον εαυτό του. Γιατί μέσα από την αποτυχία του έγινε καλύτερος... P.S. Ξέχασα να πω ότι μπορεί να είσαι τυχερός και να γνωρίσεις κάποιον ηθοποιό - σκηνοθέτη, να κάνετε σεξ, να μεσολαβήσει και να ξεκινήσεις μια μοναδική καριέρα..