ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλοι οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου, ακόμη και τα μέλη της οικογένειάς μου, φροντίζουν κάθε φορά να κάνουν πικρόχολα σχόλια για το κούρεμά μου (το οποίο κάνω ο ίδιος) και τα μαλλιά μου γενικότερα.Λένε πως το στυλ τους είναι παρακμιακό, επειδή έχω μια μεγάλη τούφα μπροστά στο μέτωπο (φράντζα), την οποία αφήνω αχτένιστη και χωρίς ζελέ ή άλλα χημικά. Αλλά δεν καταλαβαίνουν πως ούτως ή άλλως, εμένα μου αρέσει να βλέπω έτσι το μαλλί μου και είναι καθαρά δική μου επιλογή να μην αντιγράφω το κούρεμα που έχει το 90% των νεαρών αντρών της ηλικίας μου στην Ελλάδα (ξυρισμένο κεφάλι στα πλάγια, και ζελέ στα υπόλοιπα).Τόσο κακό είναι να ξεχωρίζεις τελικά; Γιατί πρέπει όλοι ντε και καλά να γίνουμε ίδιοι και να εξαλείψουμε κάθε ιδιαιτερότητα, από το πιο απλό θέμα (όπως είναι το κούρεμα) μέχρι την συμπεριφορά μας;Και το κορυφαίο, το οποίο φροντίζουν να επαναλαμβάνουν όλοι όσοι έχουν οικειότητα μαζί μου και το οποίο δεν καταλαβαίνουν ότι στην πραγματικότητα με εκνευρίζει: Η γνωστή φράση, "Εάν έφτιαχνες τον εαυτό σου θα γινόσουν εμφανίσιμος".Εκτός από το ότι μου πετάνε μπροστά στα μούτρα μου πως είμαι απεριποίητος, παραδέχονται κιόλας πως δε με θεωρούν καθόλου ελκυστικό στην κατάσταση που βρίσκομαι τώρα.Μου ζητάνε να αλλάξω ρούχα, στήσιμο, μαλλί, συμπεριφορά και να γίνω "τούμπανο" και τότε σύμφωνα με αυτούς θα είμαι εμφανίσιμος.Μέχρι τότε θα είμαι απλά το παρακμιακό μπάζο που όλοι τους υποτιμούν και δε φροντίζουν να το κρύβουν.Συγγνώμη για την πολυλογία, ήθελα απλά να τα εξομολογηθώ σε κάποιους που δε μπορούν να με σχολιάσουν αρνητικά για την εμφάνισή μου, όπως οι υπόλοιποι.Αγόρι, 20