ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.1.2024 | 00:53

Και αν αποτύχω;

Καλησπέρα, Λίγα πράγματα για εμένα και το προβληματισμό μου. Είμαι 25 ετών σε λίγους μήνες 26.. Έχω τελειώσει τις σπουδές στην υποκριτική στην Ελλάδα καθόλου καλή περίοδος να σπουδάζεις κάτι τέτοιο σε αυτή τη χώρα. Αναφέρω από τώρα ότι όχι δεν έχω καμία διασύνδεση στο χώρο. Δεν μετανιώνω αυτό που σπούδασα. Άξιζε πολλά, μου άνοιξε το μυαλό και έμαθα περισσότερα από ότι σε μια δημόσια σχολή με παρόμοιο αντικείμενο και αυτό το λέω έχοντας μιλήσει και δεί παιδιά που τελείωσαν τη σχολή και μπράβο τους αλλά είναι πολύ μπερδεμένα τα πράγματα στο αντικείμενο και ο διαχωρισμός σε ορισμένα πράγματα άδικος. Τελοσπαντων πανελληνιες έδωσα στα 21 μου πέρασα θεατρικών εκτός Αθηνών δεν κατάφερα να πάω λόγω της σχολής που είχα εδώ στην Αθήνα και επειδή οικονομικά δεν έβγαινε ούτε μετά που τελείωσα τη σχολή εδώ.. δεν είχα κ στήριξη οικονομική από τους δικούς μου. Τώρα δουλεύω 8ωρη για να βγάζω τα έξοδα μου σε μια δουλειά που δε μ'αρέσει καθόλου και νιώθω οτι με βαραίνει νοητικά και ψυχικά αφάνταστα. Δε μπορώ να περιμένω όμως μέχρι να γίνει στο τομέα που έχω σπουδάσει κάτι δουλεύοντας έτσι. Και σκεφτόμουν να δώσω πανελλήνιες με στόχο ψυχολογία. Με φοβίζει η σκέψη. Στα 26 σου θα δώσεις πανελλήνιες; θα τα καταφέρεις; μπορείς να το κάνεις; μπορείς να διαβάσεις; και αν αποτύχεις; και μετά πόσο χρονών θα σαι όταν τελειώσεις, θα σαι μεγάλη ποιος θα σε προσλάβει; Και κάτι τέτοια. Αξίζει μετά από τόσα χρόνια αποχή να κάνω τη προσπάθεια με στόχο να μπορώ να διεκδικήσω μια καλύτερη θέση εργασίας, καλύτερα λεφτά, σε ένα τομέα που επίσης με ενδιαφέρει παράλληλα;
4
 
 
 
 
σχόλια

Εφυγες με 1000. Εδωσα στα 30 και όλα πήγαν καλά. Μην το βλέπεις μονοδιάστατα, πως επειδή είσαι 26 δεν μπορείς να κάνεις κάτι σημαντικό πλέον. Ισα ίσα, είσαι πολύ πιο έμπειρη και κατασταλαγμένη. Μπορώ να σου γράψω εκθέσεις ολόκληρες για τους λόγους που ΠΡΕΠΕΙ να το κάνεις ΑΜΕΣΑ, φέτος. Αλλά το συμπυκνώνω ως εξής: ΞΕΚΙΝΑ ΤΗΝ ΥΛΗ ΣΟΥ ΧΘΕΣ.

Επειδή δεν έχω ιδέα από πανεπιστήμια (σε επαγγελματικό λύκειο πήγα και μετά σε δημόσιο ιεκ, ποτέ δεν έδωσα πανελλήνιες) και δεν ξέρω τι ισχύει, μιλάμε για 2 τελείως διαφορετικές ειδικότητες; Ή δε θα χρειαστεί να κάνεις από την αρχή την νέα ειδικότητα επειδή έχουν κοινή βάση (αν έχουν) ; Έτσι όπως το διάβασα βέβαια κατάλαβα το πρώτο, επειδή γράφεις για πανελλήνιες άρα από το μηδέν, χωρίς να παίζει ρόλο τι έκανες/σπούδασες μέχρι τώρα. Αν είναι το δεύτερο και μιλάμε για συν 4 με 5 χρόνια, σίγουρα να το ξανασκεφτείς σοβαρά.Και δεν λέω να το σκεφτείς από την άποψη ηλικίας που αναφέρεις αλλά από την άποψη πως εφόσον δεν έχεις οικονομική βοήθεια από γονείς, θα αναγκάζεσαι πάλι να δουλεύεις 8ωρο σε δουλειές που δε θα σου αρέσουν και αυτό για όσα χρόνια είναι η σχολή. Και επίσης, δεν εγγυάται κανείς πως θα βρεις πιο εύκολα δουλειά, και το επάγγελμα του ψυχολόγου έχει υπερκορεσμό στην Ελλάδα, αν και σε 4-5 χρόνια πολλά πράματα μπορούν να αλλάξουν. Όμως εφόσον το θέλεις, δε πρέπει να εστιάζεις στα απαισιόδοξα σενάρια του τύπου "και αν αποτύχω;". Κάνε την καλύτερη πιθανή προετοιμασία και δώσε τον καλύτερο σου εαυτό και όλα θα πάνε καλά. Επίσης, δεν έχω ιδέα από μόρια, κτλπ, αλλά κάτι μου λέει πως ψυχολογία θα είναι πιο δύσκολο να περάσεις απ'ότι υποκριτική, οπότε αν το πάρεις απόφαση να το κάνεις, να δώσεις πανελλήνιες, μην αμφιταλαντεύεσαι, δώστα όλα για όλα και ό,τι γίνει.

Aν αποτύχεις, θα πεις ότι προσπάθησες. Αν δεν προσπαθήσεις, αποκλείεις κάθε πιθανότητα επιτυχίας. Είσαι πολύ μικρή σε ηλικία. Κυνήγησε το όνειρό σου.

Scroll to top icon