ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εφυγες με 1000. Εδωσα στα 30 και όλα πήγαν καλά. Μην το βλέπεις μονοδιάστατα, πως επειδή είσαι 26 δεν μπορείς να κάνεις κάτι σημαντικό πλέον. Ισα ίσα, είσαι πολύ πιο έμπειρη και κατασταλαγμένη. Μπορώ να σου γράψω εκθέσεις ολόκληρες για τους λόγους που ΠΡΕΠΕΙ να το κάνεις ΑΜΕΣΑ, φέτος. Αλλά το συμπυκνώνω ως εξής: ΞΕΚΙΝΑ ΤΗΝ ΥΛΗ ΣΟΥ ΧΘΕΣ.

Με τα 'αν' , τα 'μη' και τα 'δεν'... Μένεις στο μηδέν! Ανάλαβε δράση και να θυμάσαι ότι ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα!

Επειδή δεν έχω ιδέα από πανεπιστήμια (σε επαγγελματικό λύκειο πήγα και μετά σε δημόσιο ιεκ, ποτέ δεν έδωσα πανελλήνιες) και δεν ξέρω τι ισχύει, μιλάμε για 2 τελείως διαφορετικές ειδικότητες; Ή δε θα χρειαστεί να κάνεις από την αρχή την νέα ειδικότητα επειδή έχουν κοινή βάση (αν έχουν) ; Έτσι όπως το διάβασα βέβαια κατάλαβα το πρώτο, επειδή γράφεις για πανελλήνιες άρα από το μηδέν, χωρίς να παίζει ρόλο τι έκανες/σπούδασες μέχρι τώρα. Αν είναι το δεύτερο και μιλάμε για συν 4 με 5 χρόνια, σίγουρα να το ξανασκεφτείς σοβαρά.Και δεν λέω να το σκεφτείς από την άποψη ηλικίας που αναφέρεις αλλά από την άποψη πως εφόσον δεν έχεις οικονομική βοήθεια από γονείς, θα αναγκάζεσαι πάλι να δουλεύεις 8ωρο σε δουλειές που δε θα σου αρέσουν και αυτό για όσα χρόνια είναι η σχολή. Και επίσης, δεν εγγυάται κανείς πως θα βρεις πιο εύκολα δουλειά, και το επάγγελμα του ψυχολόγου έχει υπερκορεσμό στην Ελλάδα, αν και σε 4-5 χρόνια πολλά πράματα μπορούν να αλλάξουν. Όμως εφόσον το θέλεις, δε πρέπει να εστιάζεις στα απαισιόδοξα σενάρια του τύπου "και αν αποτύχω;". Κάνε την καλύτερη πιθανή προετοιμασία και δώσε τον καλύτερο σου εαυτό και όλα θα πάνε καλά. Επίσης, δεν έχω ιδέα από μόρια, κτλπ, αλλά κάτι μου λέει πως ψυχολογία θα είναι πιο δύσκολο να περάσεις απ'ότι υποκριτική, οπότε αν το πάρεις απόφαση να το κάνεις, να δώσεις πανελλήνιες, μην αμφιταλαντεύεσαι, δώστα όλα για όλα και ό,τι γίνει.