ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι κοπέλα 18 χρόνων και έδωσα πανελλήνιες φέτος .Στην αρχή της χρονιάς είχα ορκιστεί ότι δεν θα κάνω σχέσεις και γενικώς τίποτα ...Έλα όμως που στο φροντιστήριο γνώρισα ένα παιδί το οποιο στην αρχή φαινόταν απόμακρο , αλλα με πλησίασε αργότερα και κατάλαβα ποσο με ελκύει .Εκεινος το κατάλαβε και μου ζήτησε να βγούμε . Εγω φυσικά και είπα ναι . Φιληθηκαμε εκεινη τη μερα του Οκτώβρη για πρώτη φορά ... Άτυπα συμφωνήσαμε ότι δυο φορες την εβδομάδα θα συναντιόμαστε και θα φασωνομαστε ,θα περάσουμε καλα ... Εκείνος όμως , ήθελε κάτι παραπάνω και εγω είχα ανάμεικτα συναισθήματα ... Μέχρι που ήρθε εκεινη η νύχτα που το ειδα και τα πρώτα σ' αγαπώ βγήκαν από τα στόματα μας . Αλλα για κάποιον λόγο εκείνος εξαφανίστηκε .και νομίζω ότι ο μαλακας απλα ήθελε να μου χωθεί ... Αλλα αν ήταν όντως έτσι , τότε γιατί δεν το έλεγε ; Δηλαδή , ειναι τόσο κακό να υπαρχει επικοινωνία σε μια " σχέση" ;Όλο αυτό κράτησε αρκετά , αλλα μου λείπει ρε γαμωτο ... Και δεν ειναι πουθενά ...Έχει χαθεί ...