2.9.2012 | 10:56
.....και βρες έναν άνθρωπο καλό μου....
.....που όταν του λες ότι είσαι λυπημένος να σε αγκαλιάζει.... Το έκλεψα από μια απάντηση σε εξομολόγηση που διάβασα εδώ... και είναι μια φράση που συμπυκνώνει όλο το κενό που νιώθω μέσα μου... γιατί βαρέθηκα να ζητιανεύω την αγκαλιά σου, να σου λέω "δεν είμαι καλά, βοηθήσέ με να ηρεμήσω και να κοιμηθώ" και η απάντησή σου να είναι "πιες ένα γάλα", να ζητιανεύω 8 μηνών έγγυος με την κοιλιά τούρλα να με πάρεις μια αγκαλιά κι εσύ να ανοίγεις την πόρτα παθητικά και να φεύγεις.... Θέλω έναν άνθρωπο όταν δεν με βλέπει καλά να με παίρνει μια αγκαλιά.... αυτό θέλω.... ναι να με νταντεύουν.... αυτό θέλει η ψυχούλα μου για να ηρεμήσει.... είναι τόσο κακό? πόσο στοιχίζει μια αγκαλιά?