12.10.2013 | 01:11
Και χωρις να το ξερεις...
Εβγαλες απο μεσα μου το θαρρος που ποτε δεν ειχα, παρολο που χθες οταν σε ειδα τα εχασα και ουτε που σου μιλησα.Εριξα και την υπερηφανεια μου. Μπορει να κανει μπαμ οτι σε εχω ερωτευτει. Δε μου φαινεσαι ομως για ανθρωπος που θα με κανει βουκινο.Ενταξει, ενδεχεται να μη με θυμασαι καν, απλα μια χαρη σου ζηταω. Να σε βλεπω. Να σε βλεπω να γελας, να βαριεσαι, να τραγουδας, να μιλας, να χαζευεις. Εσυ καλυτερα να μη με βλεπεις. Το προτιμω.Δεν ειμαι αυτη που σου αξιζει η που θα σου αρεσει, απλα να ξερεις οτι καποια, καπου σε σκεφτεται συνεχεια και καθε που σε βλεπει χτυπαει η καρδια της σαν τρελη.Εκανα ο,τι ητανε να κανω. Απο εδω και περα, ας αποφασισει η μοιρα.