ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μείνε εκεί - εδώ ζει το λιγόψυχο,δε μυρίζει τώρα πια ούτε τ' απόβροχο,τα νιάτα ξεπουλάνε τη φρεσκάδα στοιβαγμένα,γεννιούνται με κακό χρεωμένα.Άκου με μένα, νιώθω ένα όμορφο ρίγος,σ' ένα άσχημο κουφάρι ζω και δείχνω λίγος.Δεν είμαι το άτρωτο ούτε έξυπνος περνιέμαι,μα έχω κάτι περίσσιο να καυχιέμαι.Κι ας μοιάζει στάλα σε πελώρια γυάλα,και πλατύσκαλο σ' ατέλειωτη σκάλα,απλά όλα τ' άλλα ‘χάσαν το νόημα την ομορφιά τους,χαίρομαι χρόνε που δε μ' έστησες κοντά τους.Απλά η σκιά τους που και που με τυλίγει,τίποτα μεγάλο δε με πνίγει.Χρόνια τώρα ψυχή και γλώσσα ακονίζωκαι το λίγο μονάχος μου τ' ορίζω.