ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μου φαινεται εχουμε αφησει τα πραγματα στη μοιρα τους..εχουμε επαναπαυθει σε μια "αβεβαιη σιγουρια".. Κανεις απο τους δυο μας δεν παλευει να κρατησει τη φλογα ζωντανη. Και η φλογα ειτε θα γινει πυρκαγια ειτε θα σβησει.. Ξερω οτι αμα σε χασω θα ξεριζωθει ενα κομματι της ψυχης μου. Ομως υπαρχουν στιγμες που νιωθω οτι ηδη σε εχω χασει.. Ολα σε ενοχλουν τελευταια.. Και εγω κουραζομαι με αυτη σου τη συμπεριφορα γιατι νιωθω ανασφαλεια.. Τελευταια ολο μου λες οτι θες να γινουμε οπως παλια.. Και πληγωνομαι γιατι ξερω οτι δεν μπορει να γινει.. Το μονο που μας δινει λιγη χαρα ειναι οι ωραιες αναμνησεις μας.. Απο το παρον μονο αθορυβα κλαματα , δυνατες σιωπες και βουβα σκηνικα...