ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δύο μήνες μιλούσαμε κάθε μέρα όλη μέρα. Δύο μήνες κράτησε η σχέση μας. Δύο μήνες είμαι χωρίς αυτόν. Όσοι μαθαίνουν την ιστορία μου με αυτόν τον άνθρωπο μου λένε πάλι καλά που τελείωσε και που δεν κράτησε πολύ, γιατί αργότερα θα ήταν πιο δύσκολο να φύγω. Όλοι μου λένε ότι δεν μου άξιζε και ότι παρά την ηλικία του (27) αυτός ήταν ο ανώριμος, ενώ ο ίδιος υποστήριζε ότι εγώ (19) ήμουν η ανώριμη της ιστορίας. Εγώ όμως τον σκέφτομαι συνέχεια και τον θέλω πίσω. Δεν μπορώ ακόμα να το χωνέψω ότι έχει βρει άλλη... Τόσες προσπάθειες έχω κάνει και όλες με το ίδιο αποτέλεσμα...τίποτα.! Ούτε στην γιορτή μου δεν μου έστειλε έστω ένα χρόνια πολλά, ενώ εγώ του είχα στείλει στη δικιά του άσχετα που ήμασταν χώρια και μετά από μέρες που πήγα να τον βρω εκεί που ήταν μου το χτύπησε σαν να έκανα κάτι κακό. Ήθελα να ξέρει ότι τον σκέφτομαι και τον νοιάζομαι. Του έστειλα ότι υπήρχαν στιγμές που το είχα τόση ανάγκη να του μιλήσω και αυτός τίποτα. Του έστειλα ότι τον θέλω πίσω και αυτός τίποτα... Υπάρχουν στιγμές που ακόμα και τώρα τον δικαιολογώ, αλλά υπάρχουν και στιγμές που πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι τον δέρνω και άσχημα κιόλας... Υπάρχουν ακόμα στιγμές που ενώ είμαι καλά κάτι θα σκεφτώ και θα πέσω πάλι ψυχολογικά. Δεν το αντέχω όμως άλλο αυτό. ΝΑΙ...αν γυρνούσε τώρα θα τον δεχόμουν πίσω, άσχετα που μετά που θα το μαθαίνανε οι υπόλοιποι θα με κράζανε, ειδικά η μητέρα μου που με είδε να καταρρέω ψυχολογικά, να αλλάζω ριζικά ως άνθρωπος, να "σακατεύω" το στομάχι μου με όλο το ζόρι που τράβηξα και να φτάνω λίγο πριν την κατάθλιψη... Εγώ όμως ακόμα τον σκέφτομαι!