28.10.2013 | 22:34
Και που λέτε, γνώρισα και εγώ μια φορά μια νεράιδα
Ήρθε από μόνη της σε εμένα, αλλά δυστυχώς έφυγε πολύ γρήγορα. Πρέπει να είχε γεννηθεί, 3 χρόνια πριν, μέσα στην πιο όμορφη γαλάζια τουλίπα που υπάρχει, γιατί τα μάτια της ήταν καταγάλανα και πανέμορφα. Είχε καστανόξανθα σγουρά μαλλάκια, έστω για όσο έμειναν στο αγγελικό κεφαλάκι της. Τα έχασε, όταν προσπάθησαν να την απαλλάξουν από αυτή τη σατανική αρρώστια που άδικα την βασάνιζε. Να είναι Παρθένος στο ζώδιο και να έχει Καρκίνο στο σώμα. Ειρωνεία ε; Το αντίθετο θα έπρεπε να συμβαίνει. Βλέπετε έμαθε πολύ γρήγορα να χρησιμοποιεί τα φτερά της, όταν πήγε να γνωρίσει του φίλους της τους αγγέλους λίγου μήνες πριν. Έστω σταμάτησε να πονάει, αλλά άφησε όλο της τον πόνο σε εμάς. Μα δε πειράζει, είμαι σίγουρη πως ήρθε για να μας μάθει πως να ζούμε. Εύχομαι να περνάει πολύ καλύτερα απ' όπως πέρναγε εδώ, όπως και να βοηθάει από εκεί πάνω τις υπόλοιπες νεράιδες και τα υπόλοιπα αγγελάκια που πάσχουν από την ίδια καταραμένη αρρώστια. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Ήμουν η καλύτερη σου φίλη αυτά τα λίγα χρόνια που έζησες. Και σίγουρα αυτός είναι ο πιο σημαντικός "τίτλος" που μου έχει δωθεί και που θα μου δωθεί ποτέ. Μας λείπεις ψυχή μου :)