ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και κάναμε σχέσεις. Περάσαμε ωραία, περάσαμε δύσκολα, περάσαμε άσχημα. Ερωτευτήκαμε, τσακωθήκαμε, αγαπήσαμε, πονέσαμε. Κάποιους ίσως να τους πονέσαμε κι εμείς. Και κάναμε μοναχικά διαλείμματα. Για να πενθήσουμε ό,τι χάσαμε, για να ξεπεράσουμε ένα κόλλημα, γιατί "κανείς δε θα'ναι σαν εκείνον", για να γλείψουμε τις πληγές μας, για να τα βρούμε με τον εαυτό μας, για να αφουγκραστούμε τα "θέλω" μας. Και για να προλάβουμε να σκουπίσουμε, να είναι καθαρά, μη χρεωθεί ο επόμενος σπασμένα προηγούμενων.Και μεγαλώσαμε. Και μεγαλώνουμε. Και φτάσαμε εδώ, πιο ώριμοι, πιο σίγουροι, πιο κατασταλαγμένοι... πιο έτοιμοι. Ίσως στη διαδρομή διψάσαμε, ίσως εκεί να θέλαμε να πάμε, ποιος ξέρει, πάντως φτάσαμε εδώ με μια πελώρια λαχτάρα να κάνουμε "κάτι καλό!". Κι είναι αυτή η επιθυμία τόσο έντονη, να δώσεις, να δοθείς, να δεθείς, να επενδύσεις, να προσπαθήσεις... Κι είναι αυτή η ευθύνη τόσο μεγάλη: αυτή τη φορά να επιλέξουμε σωστά. Γιατί τις μαλακίες μας τις κάναμε, γιατί ο χρόνος κυλά, γιατί κάναμε σωστά, κάναμε λάθη, πάθαμε, μάθαμε και πια δε συγχωρούνται λάθη. Κι είσαι άντρας κι είσαι γυναίκα κι ίσως μέσα σου παλεύεις, για να μην παραδοθείς. Και ψάχνεσαι. Και ψάχνεις. Τι; Πού; Πώς; Κι ίσως είσαι καχύποπτος με τον έρωτα. Ίσως η λογική να σε βοηθήσει να επιλέξεις σωστά. Μα μόνη της, πώς; Και δε θέλουμε να συμβιβαστούμε. Αλλά... σα να παραξενέψαμε. Κι ίσως βρεθήκαμε να κυνηγάμε χίμαιρες, διότι το τέλειο δεν υπάρχει. Μα είναι αυτές οι μικρές ατέλειες, που πρέπει να αγαπήσουμε.