ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν με μια κοπέλα για περίπου 10 χρόνια. Μετά από τόσα χρόνια ή παντρεύεσαι ή το σχολάς. Έτσι τουλάχιστον άκουγα από τους περισσότερους. Κάπως έτσι λοιπόν το σχολάσαμε για τους δικούς μας λόγους. Αυτή σχεδόν αμέσως μπήκε σε μια νέα σχέση. Εγώ έπειτα από 4 χρόνια ακόμα δεν έκανα κάποια σχέση επειδή οι επόμενες γνωριμίες μου ένιωθα ότι δεν με γεμίζουν. Είμαι λίγο παραπάνω επιλεκτικός και μάλλον ακόμα δεν έπεσα σε κάποια που να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον από όλες τις απόψεις. Εν πάση περιπτώσει, μια επιπλέον αλήθεια είναι ότι μετά τα 30 πέρα από τον έρωτα, εξίσου σημαντική παράμετρος είναι και η δουλειά.Η δουλειά λοιπόν πολύ με βασανίζει. Συγκεκριμένα δεν δουλεύω! Κάνω κάποιες αγγαρείες αλλά δεν τις θεωρώ δουλειά. Πιο πολύ χαρτζιλίκι το λες παρά εργασία. Να σημειώσω ότι και πανεπιστήμιο τελείωσα και μεταπτυχιακό έκανα και επιμορφώσεις έχω, αλλά η ζωή στην επαρχία είναι δύσκολη και οι εναλλακτικές περιορισμένες. Οπότε έχω καταντήσει σαν τον προφεσορα της πόλης που δεν κάνει τίποτα αξιόλογο αλλά όλοι νομίζουν ότι καλοπερνάει και έχει πολλά πράγματα να κάνει.Ξαναεπιστρεφω στο θέμα σχέσεων. Η πρώην μου λοιπόν παντρεύτηκε πριν λίγες μέρες. Επειδή είχαμε μια πολύ καλή σχέση όλα αυτά τα χρόνια και πραγματικά ζήσαμε αληθινή αγάπη, ακόμα και μέχρι σήμερα έχουμε αμοιβαίο σεβασμό. Είχαμε πολύ καιρό να μιλήσουμε. Χρόνια. Ωστόσο ένας κοινός γνωστός μου ανάφερε ότι τον τελευταίο καιρό όλο ρωτούσε για εμένα και ότι θα ήθελε να με ακούσει. Εγώ κρατούσα την απουσία μου με μεγάλη προσπάθεια για να μην της δημιουργήσω πρόβλημα στην σχέση της. Ωστόσο θεώρησα σωστό αφού ρωτάει για εμένα, τουλάχιστον να της ευχηθώ για τον γάμο της. Έτσι και έκανα. Της έστειλα ενα μήνυμα με ευχές. Αυτή μετά από λίγες ώρες με πήρε τηλέφωνο και μιλήσαμε. Μιλήσαμε τόσο όμορφα σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ένιωθα σαν να μιλούσαμε πριν 4 χρόνια! Δεν μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους πόση ζεστασιά ένιωσα. Χάρηκα πραγματικά. Σε καμία περίπτωση δεν της είπα κάτι άσχημο ή κάτι που θα της δημιουργήσει αμφιβολίες. Αντιθέτως της ευχήθηκα ξανά με μεγάλη θερμή και της είπα ότι είμαι σίγουρος ότι έκανε τη σωστή επιλογή στη ζωή της επειδή ξέρω τι σόι άνθρωπος είναι. Της είπα να μην στενοχώριεται για τίποτα, ούτε να αγχώνεται επειδή ξέρω ποσο φοβιτσιαρα είναι με κάποια πράγματα.Ωστόσο όταν έκλεισε το τηλέφωνο ένιωσα μέσα μου μια μικρή νοσταλγία. Όχι για την πρώην κοπέλα μου. Αλλά μια νοσταλγία για το πως είναι κάποιος να σε αγαπάει. Μου έλειψε.Δυστυχώς μετά τα 30 χωρίς μόνιμη δουλειά που να σε καλύπτει, καμιά γυναίκα που σκέφτεται μακροπρόθεσμα δεν υπάρχει περίπτωση να σε κοιτάξει στα σοβαρά. Ο έρωτας και η αγάπη δεν γεμίζουν το στομάχι. Βλέποντας την πρώην ευτυχισμένη, μπορώ να πω ότι ζήλεψα τον, πλέον, άντρα της. Επειδή εχει πλάι του μια γλυκιά γυναίκα με καλή ψυχή να τον αγαπάει, επειδή εχει την δουλειά του και επειδή ξεκινάει μια νεα ενότητα στη ζωή τους την οποία θεωρώ ευλογία.Μετά απο περίπου 4 μέρες αφότου παντρεύτηκαν εντελώς ξαφνικά με πήρε πάλι τηλέφωνο. Το σήκωσα λίγο διστακτικά επειδή πίστευα ότι πλέον εφόσον τα είπαμε όλα, δεν υπήρχε λόγος να ξαναμιλησουμε. Μου ειπε κάποια πράγματα που δεν θα ήθελα να αναφέρω. Έδειχνε αγχωμένη και με πολλούς ενδοιασμούς για το γεγονός ότι μετά από εμένα μπήκε πολυ γρήγορα στην νεα της σχέση και οτι ο γαμος της ισως να μην ήταν αυτό που πραγματικά επρεπε να γίνει! Προσπάθησα να την καθησυχάσω και της είπα ότι λογικό είναι να νιώθει κάποια πράγματα για το παρελθόν. Αλλά μετά απο όσα έγιναν πρέπει οριστικά να βαλει ένα τέλος σε αυτό το κεφάλαιο.Μου είπε οτι της λείπω και ότι θέλει να βρεθούμε. Της είπα οτι δεν είναι σωστό πλέον. Ας ηρεμήσει και όλα θα μπουν στον δρόμο τους και οτι τα όμορφα τώρα ειναι που θα έρθουν...Να ξερες ποσο θα ηθελα να σε ξαναδώ. Αλλά ίσως να το παίζω ηθικός, ίσως να είμαι λιγο χαζος, ίσως να μην εχω μαθει να διεκδικώ την ευτυχία μου εις βάρος των άλλων, θεώρησα ότι σωστό ειναι να πνιξω τα θέλω μου.Να ξέρεις όμως οτι κάναμε μεγάλη ανοησία πριν 5 χρόνια. Αλλά τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να το παραδεχτούμε.Τα είπα μάλλον λίγο μπερδεμένα. Αλλά η αλήθεια είναι οτι νιώθω μια απογοήτευση για εμένα. Πολύ θα ήθελα να βρω μια σταθερή δουλειά και μια που να με αγαπάει πραγματικά για να ξεκινήσουμε το δικό μας σπίτι. Νιώθω βαλτωμενος σε αυτή την επαρχιακή πόλη που δεν έχει ευκαιρίες. Επίσης όσες φορές δοκίμασα την τύχη μου σε μεγάλες πόλεις για κάτι καλύτερο δεν τα κατάφερα απο οικονομικής άποψης. Είναι δύσκολο να τα βγάζεις πέρα μόνος σου εντελώς χωρίς κάποια βοήθεια απο πίσω.Αρκετά με τον αρνητισμο. Θα έρθουν καλύτερες μέρες. Απλά θέλει επιμονή στην προσπάθεια και υπομονή στις καθυστερήσεις!Να προσέχεις.Υ.Γ. Η γαμήλια τούρτα σας ήταν αυτό που σχεδίαζες μαζί μου κάποτε. Όταν μου έστειλαν φωτογραφία ένιωσα σαν να μου σκίζουν τα σωθικά. Ήταν ακριβώς αυτό που συζητούσαμε!...