Και γω είδα το Inception χθες βράδυ...
20.10.2015 | 21:52
Και τελικα
πως ξερουμε οτι τα ονειρα δεν ειναι η πραγματικη μας ζωη και ν πραγματικοτητα δεν ειναι παρα το ονειρο; Στα ονειρα ειμαι παντοδυναμη, μπορουν να συμβουν τα παντα, γιατι να ειναι λιγοτερο σημαντικα απο την πραγματικοτητα; Φανταστειτε να εχουμε δυο modus, το ενα ειναι το modus που το σωμα ειναι ενεργο, και το μυαλο υπολειτουργει, και το αλλο modus ειναι αυτο που το σωμα ξεκουραζεται και το μυαλο υπερλειτουργει, ειναι απολυτα ελευθερο! Καθε βραδυ που πεφτουμε για υπνο, βαζουμε το σωμα να ξεκουραστει, και αφηνουμε το κουτι της φαντασιας μας ελευθερο! Φανταστειτε οπως ξυπναμε το πρωι, αλλα αντιστροφα. Καθε βραδυ ξυπνα ο αλλος μας εαυτος, ο ελευθερος.. Και πηγαινει για υπνο το σωμα.. Δε μπορω να δεχτω οτι το 1/3 της ζωης μου ειναι χαμενος χρονος, ειδικα οταν ονειρευομαι και εχω περασει απιστευτα καλα στα ονειρα μου...! Ειναι σαν να λες οτι ο ελευθερος χρονος, επειδη ουσιαστικα δεν παραγεις καποιο εργο, ειναι χαμενος χρονος. Ε δεν ειναι, ειναι ο καλυτερος απο το χρονο μου.. Ετσι και τα ονειρα. Καποτε ηταν το καλυτερο κομματι της μερας μου. Τωρα πια που ονειρευομαι πολυ λιγοτερο και λιγοτερο εντονα η τουλαχιστον θυμαμαι λιγοτερο ειναι ενα ευχαριστο διαλειμμα απο την υπερβολικα προβλεψιμη, λογικη ζωη μου με τα πεπερασμενα μου ορια και δυνατοτητες!
1