ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέρω πως τα λόγια βιάζουν τη σιωπήγεμίζει ο χώρος ηδονές μια πλαστική στιγμήμια τρύπα μες στα σύννεφα μια τρύπα στο κορμίκοιτάζω στο καθρέπτη το τέλος μου είναι εκείΚαι θα χαθώ θα χαθώ θα χαθώ ένα πρωίσε μια ελεύθερη ιδέα αναρχική εκεί που ο έρωταςθα είναι πάντα γιορτή θα χαθώ, θα χαθώ ένα πρωίΤις νύχτες μας ιδρώνουμε βρίζοντας το θεόφτιάχνουμε αγάλματα έρωτες με θάνατο και αλκοόλμια μέρα θα τους δείξω εγώ μια μέρα φωτεινήθα τρέξουν σα τυφλό πουλί με δίχως πόνου κραυγήΚαι θα χαθώ θα χαθώ θα χαθώ ένα πρωίσε μια ελεύθερη ιδέα αναρχική εκεί που ο έρωταςθα είναι πάντα γιορτή θα χαθώ, θα χαθώ ένα πρωί