ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και τσακωθήκαμε. Γιατι μου ειπες ψεματα ξανα.Γιατι ημουν αδυναμος εκεινο το βραδυ και σε ειχα αναγκη.Και ειχαν αλλα πραγματα προτεραιοτητα για σενα.Και νευριασα.Και φωναξα.Και σε προσβαλα.Και νευριασες.Και χωρισαμε. Και αυτο ηταν.6 χρονια.Ειχαμε πολυ ιστορια στις πλατες μας για να συνεχισουμε.Πολυ μπαγκαζι και πολυ παρελθον για να κανουμε μια καινουρια αρχη. Και ας ειμαστε στην ιδια χωρα μεταναστες.Και ας ζουμε τωρα μια ωρα μακρια.Και δεν εχω μαθει νεα σου εδω και 3 μηνες. Απο εγωισμο.Αλλα και απο λογικη.Ειμαστε πιο ηρεμοι μακρια. Γιατι την εμπιστοσυνη την κομματιασαμε χιλιαδες φορες. Και δεν κολλαει ξανα αν σπασει. Αλλα ακομα και αν κολλαγε. Εμεις θα τη σπουσαμε ξανα. Οποτε τι νοημα εχει.Δεν κανουμε ο ενας τον αλλο καλυτερο ανθρωπο. Δυστυχως ειναι η αληθεια.Και γι αυτο η ζωη παει μπροστα χωρις εσενα. Απλα τωρα που κλεινω το παραθυρο γιατι κανει κρυο. Και οταν μπαινω στα σκεπασματα. Τωρα που ο ουρανος το πρωι της Κυριακης εχει αυτο το μελαγχολικο γκρι χρωμα, μου λειπεις.Μου λειπεις οποτε ερχομαι αντιμετωπος με την αληθεια μου. Οταν ειμαι μονος.Μου λειπει να μιλαμε. Και να σου φερνω νερο μεσα στη νυχτα απο την κουζινα. Και να σου φωναζω για το ξυπνητηρι επειδη το εβαλες πιο νωρις.Και που εχεις OCD και τα θες ολα τακτοποιημενα στην εντελεια.Δεν ξερω τι κανεις στη ζωη σου. Και δε θελω να μαθω.Αλλα εισαι κομματι μου και θα σε κουβαλαω παντα μεσα μου.Παντα.