ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μοναχοπαιδι, καλομαθημενο μεχρι τα 30 ζαμαν φου, ολα τα ειχα εκτος από φιλους και αδερφια με γονεις που δεν αφηναν να παθω το παραμικρο. Με καναν μεγαλοι βλέπετε καθως ειχαν χαση το προτο τους μετα από χρονια και όπως καταλαβενετε ηταν και υπερπροστατευτικοι..... Εγω από την άλλη μου καλαρεσαν ολα αυτά, ότι ηθελα το ειχα υλικα όμως... Από φιλους μονο προδοσια και εκμεταλευση γνωρισα, από συγγενείς μονο υποκρισια και χλευασμο. Από σχεσεις μην πω καλυτερα..... Αλλα καπου καπως την παλευα. Τωρα ολα μαζεμένα, Ανεργος, χωρις ένα χαρτι, χωρις βοηθεια από πουθενα με δουλειες του πωδαριου και μες την εκμεταλευση. Μεσήλικας και ο ιδιος πλεον με μονο μου στηριγμα τους γονεις μου. Εδώ και 3-4 χρονια ουσιαστικα μονο τη μανα μου. Ο Πατερας με εγκεφαλικο, παρκινσον,ανοια και διαβητη! Πριν 1 μηνα επεσε χτυπησε σοβαρα και τον είχαμε σπιτι στο κρεβατι(που λεφτα για νοσοκομειο και με την ασφαλιση του Ο.Γ.Α. αστα να πανε). Όλα καλα νομιζα παλι(Αφου δεν εχοθμε κορονοιο όλα καλα...) Εβλεπα τη μανα μου να τυρανιεται με τα χρηματα αλλα..... Και σημερα που καπως πηγαίνανε καπως καλυτερα τα πραγματα(ετσι νομιζα εγω μπορεσα να παω σε ένα φιλο μετα από 7 μηνες λοκνταουν.... Πεθαινει ο πατερας μου!!!Με περνει τηλ η μανα μου γυρνα γρηγορα σπιτι ο πατερας σου πεθαινει... Μεχρι να φτασω σπιτι....εφυγε! Ειδα τη μανα μου σε μια κατασταση χαλια λογικο είναι θα πειτε εκει που τα οργανωνε ολα τορα δεν θυμαται που εχει αφηση πραγματα... Σε καπια φαση μου λεει με ποναει και ο λαιμος μου.... καταλάβατε που πηγε το μυαλο μου με τοσους που ηρθανε για τα διαδικαστικα και τη ετοιμασεια της κηδείας σην το γιατρο...Και τωρα είμαι σε φαση μαζι με ολη τη θλιψη ναι σκεφτωμαι και αν πεθανει και η μανα μου, αν παθω και εγω τιποτα? Τι θα κανω??? Τι κανεις όταν εχεις μαθει να τα εχεις ολα στο χερι ετοιμα και δεν εχεις μαθει την βαρβαροτητα της ζωης? Τι κανεις όταν ουσιαστικα εισαι μονος και χαθουν αυτοι που σε στηριζαν και ειχες ένα αποκουμπη σε αυτό το σκατοκοσμο??? Αυτοκτονεις η πας στο τρελαδικο???