ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλή σας ημέρα και καλό ξεφούσκωμα από το αλόγιστο μασαμπούκωμα από εχθές :Ρ Είπα και εγώ να έρθω εδώ και να γράψω , μιας και το να απευθύνεσαι σε αγνώστους σου δίνει πάντα τη δυνατότητα να τα βγάζεις από μέσα σου πιο εύκολα.. Πιθανότατα οι απαντήσεις που θα λάβωνα ναι ρατσιστικές αλλά θα μπορούσα εύκολα να αρκεστώ και να προβληματιστώ με 2-3 σοβαρές.Οπότε ξεκινώω... Διανύω την δεύτερη 10ετία της ζωής μου, κάπου κοντά στα μέσα της... Σαν άτομο είμαι αρκετά δοτική και κτητική... Για μένα σχέση είναι να συμβαδίζω μαζί με τον άνθρωπο που αγαπάω, πάντα με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Θα σας μια μικρή , πλην σημαντική λεπτομέρεια λοιπόν για μένα, είμαι Bisexual. Δεν είναι για μένα η εμφάνιση που θα με τραβήξει... Όσο τα πράγματα που θα δω σε έναν άνθρωπο...Στην ψυχή του...(εδώ αρχίζουν τα ρατσιστικά σχόλια,τύπου ανώμαλη , ανισόρροπη κλπ κλπ :Ρ) Τα τελευταία 5,5 χρόνια της ζωής μου τυγχάνει ο άνθρωπος που έχω επιλέξει να ζω-συγκατοικώ-αγαπώ είναι λοιπόν γυναίκα... Έχουμε το σπίτι μας και μια νορμάλ καθημερινότητα... Τι συμβαίνει όμως...Όταν μετά από 5,5 χρόνια σχέσης συνειδητοποιείς αρχικά ότι τον άνθρωπο αυτόν περισσότερο τον αγαπάς παρά "είσαι ερωτευμένη" μαζί της; Τι συμβαίνει όταν είναι τόσα πολλά που σας δένουν ;(σπίτι, συνήθειες, καθημερινότητα, το γεγονός ότι λυπάσαι να αφήσεις αυτόν τον αδύναμο άνθρωπο μόνο του γιατί δεν ξέρεις αν θα καταφέρει να ανταπεξέλθει μόνη της χωρίς να έχει σοβαρά άτομα στον κύκλο της ώστε να την στηρίξουν) Όταν έχεις κάνει μια ολόκληρη ζωή πέρα από αυτα που θες εσύ και συμβαδίζεις με τα θέλω της "για να μην την πληγώνεις"; Φεύγεις και λες εγώ πρέπει να κοιτάξω εμένα και πως θα συνεχίσω τη ζωή μου; Μένεις και προφυλάσσεις έναν άνθρωπο από τη μοναξιά που τόσο πολύ φοβάται και αποδέχεσαι ότι η ζωή σου από δω και στο εξής θα είναι μέτρια; Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αποχωρήσεις από ανθρώπους που σε έχουν εξιδανικεύσει και στηρίζονται εντελώς σε σενα; Γιατί δεν έχουν και άλλο στηριγμα...Θα διαβάσω με προσοχή και σεβασμό τα σχόλια σας.. Μπορεί κάποιο να με βοηθήσει :)