ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.3.2017 | 02:11

Καιρός να αποχωρησουμε...

Γράφοντας τέτοια ώρα και με μάτια κόκκινα απ το κλάμα,δε ξέρω αν θα μπορέσω να γίνω κατανοητή,ωστόσο θα προσπαθήσω για τη τιμή των όπλων. Είμαστε μαζί μικρό σχετικά χρονικό διάστημα και ήδη εχουν δημιουργηθεί πάρα πολύ έντονα αισθήματα (από τη μεριά μου τουλάχιστον μιλώ μετά βεβαιότητας). Το ίδιο θα πιστευα και για εκείνον μέχρι εχθές,μα αυτή τη στιγμή αμφιβάλω για το αν ακόμη με συμπάθησε. Τι έγινε? Χμμ.. Σήμερα απ το μεσημερι μου πε ότι θα πήγαιναν με τους γονείς του στη θεία του και ότι δε θα μπορούσαμε να μιλάμε πολύ γιατί θα συζητουσαν κάτι οικογενειακό. Δε τέθηκε θέμα από μέρους μου (γιατί άλλωστε...). Η ώρα περνούσε και περνούσε και δεν είχαμε καμιά επικοινωνία. Θεωρούσα ότι θα συζητάνε τα της οικογένειας. Το φιάσκο όμως ξεκίνησε απο την ώρα που ο αδερφός μου (είναι μεγαλύτερος και ζει μόνος του σε δικό του σπίτι), καθώς μιλούσαμε στο τηλέφωνο, μου είπε ότι το αγόρι μου του έστειλε μια αστεία εικόνα στο Facebook. Ξεκίνησαν λοιπόν να μιλάνε περί ανέμων και υδάτων για πολλή ώρα. Υποψιασμενη ότι κάτι δεν πάει καλά, γιατί οκ,αν μπορούσε να στέλνει στον αδερφό μου,γιατί να μη στείλει έστω κάτι μικρό σ εμένα? Πήρα το τηλέφωνο και κάλεσα στο σταθερό του. Και ναι, κυριες και κύριοι, το σήκωσε η μητέρα του. Δεν είπα κάτι. Απλώς το έκλεισα. (Είχα πάρει με απόκρυψη) Του έστειλα κάτι αστειο να δω αν θα μου απαντήσει και μου είπε ότι θα μου στείλει μετά γιατί κάτι είχε γίνει. Επιστρεφοντας σπίτι του, μου είπε ότι είχε λιποθυμησει η θεία του,είχαν καλέσει γιατρό και τα σχετικά. Σε ερώτησή μου πώς αντέδρασε η μαμά του,που είναι και αδερφή της κυρίας που λιποθύμησε, μου είπε ότι αγχωθηκε αλλά όλα καλά. Τα καμπανακια μου χτύπησαν περισσότερο κι απ αυτά του Πάσχα. Η μαμά του ήταν στο σπίτι τους κι εκείνος μου πε ότι ήταν στη θεία του. Όλοι μαζί οικογενειακως. Συνεχίσαμε να μιλάμε κανονικά και του είπα ότι αύριο θέλω να τον δω. Θέλω να του γράψω όλα όσα σκέφτομαι και να του τα πάω μαζί με κάτι πράγματα δικά του. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνω? Ή μήπως απλώς να τα στείλω με το ταχυδρομείο και να εξαφανιστω απ τη ζωή του? Και ναι,ξέρω ότι ήταν κατινια και λάθος μου που πήρα να τσεκάρω αλλά ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά. Δυστυχώς..είχα δίκιο..
3
 
 
 
 
σχόλια
Κακο ακομη κι αν ειναι ενα αθωο ψεματακι. Θα μου χτυπουσε ασχημα ακομη κι αν ηταν βλακεια. Στη θεση σου δε θα στελνα κατι, θα βρισκομασταν να τον ρωτησω ευθεως κ να τον στριμωξω. Να δουμε τι θα πει. Απο κει κ περα τι να πω, καλα ξεμπερδεματα!
Οτι γουστάρει τον αδερφό σου;Οτι βγήκε με άλλη κ έστελνε αστεία στον αδερφό σου ενώ σου έλεγε ψέματα;Δεν καταλαβαίνω γιατι το πήρες τόσο στραβά. Μπορεί να μην ειναι τίποτα. Δώσε ευκαιρία να σου εξηγήσει.Σε μικρή ηλικία εκανα κ εγώ τέτοια στην τότε κοπέλα μου πχ της έλεγα θα παω στην γιαγιά μου που ειναι άρρωστη και απλά ηθελα να κάτσω σπιτι να δω ποδόσφαιρο με την ησυχία μου. Το αναγνωρίζω τωρα οτι ήταν λάθος αλλα μην το χωρίσεις το παλικάρι για βλακείες.
Scroll to top icon