28.5.2015 | 17:05
Κακίες μικρών ανθρωπων
Δουλεύω και σπουδάζω μαζί. Για την ακρίβεια μια ζωή σπουδάζω γιατί μου αρέσει. Είναι 46 χρονών. Έχω πάρει δυο πτυχία και κάνω και μεταπτυχιακό. Μου αρέσει αυτό που κάνω και είμαι ανεξάρτητος με την έννοια ότι δεν επιβαρύνω τους δικούς μου οικονομικά. Μ αρέσει να κάνω σχέσεις με συμφοιτήτριες, αν και κάποιες φορές αυτές δεν διαρκούν πολύ, ενώ άλλες φορες διαρκούν. Μ αρέσει να ζω το τώρα και όχι οι δεσμεύσεις και πάντα ενημερώνω τις σχέσεις μου γι' αυτό. Δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα, είμαι πρόσχαρος άνθρωπος και "κολλάω" σε άλλους πρόσχαρους ανθρώπους. Απλώς με απασχολεί που μερικές φορές βλέπω κάποια (ελάχιστα)άτομα να σχολιάζουν τη ζωή μου. Δεν ασχολούμαι, απλώς αναρωτιέμαι γιατί μερικοί άνθρωποι αρέσκονται να λένε κακίες για άλλους, όταν μάλιστα δεν τους έχεις δώσει κανένα δικαίωμα. Η φίλη μου (συμφοιτήτρια) μου είπε να μην ανησυχώ και να μην δίνω σημασία γιατί αλλιώς θα πέσω επίπεδο και θα γίνω σαν αυτούς. Νομίζω ότι έχει δίκιο.
