ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω γνώμες,δεν κατά κρίνω κανέναν οπότε πείτε μου τις σκέψεις σας!ή ιστορία είναι μεγαλη κι περιπλοκη οπότε πολλά κομμάτια θα παραλειφθουν...ήρθε από Ασία για έρευνα στην σχολη,με το που τον είδα τον ερωτεύτηκα,στην δεύτερη συνομιλία που είχαμε κανονισαμε να βγούμε...με το βγήκαμε έκανε κίνηση.συγκατικουσε με μια συμμαθητριά κι το κρατουσαμε κρυφό γιατί έχει κοπέλα πολλά χρόνια(η οποια μένει σε άλλη πολλή κι δεν βρίσκονται συχνα)τέλος παντων κουτσα στραβά το κρατάμε ψάχνοντας αφορμες να μένουμε οι δύο μας.πήγαμε ταξίδι όλοι μαζί κι μετά μου πρόσφερε ταξίδι για μας τους δύο. (Στο ενδιαμεσο μετακομησε διπλα στο σπθτι μου)Πήγα,γυρίσαμε,έφυγε πίσω ασια.από εδώ αρχίζει το περιεργο.όταν τα "είχαμε συμφωνήσαμε να είναι κάτι σύντομο χωρίς δεσμεύσεις, όσο ήταν εδώ ήμασταν συνέχεια μαζί αλήθεια ένιωθα πρώτη μου φορά έτσι σε ολουυς τους τομείς...εγώ περίμενα όντως να ξεπεράσουμε ο ένας τον άλλον αλλά δεν έγινε μιλήγαμε κάθε μέρα από όταν εφυγε....μια μέρα γυρνάει κι μου λέει ότι θέλει να μείνουμε μαζί αλλά λόγω σπουδων το αφησαμε λίγο στο φλου...εγώ δούλευα κι μαζευα λεφτά για εκείνη την στιγμή.αυτός δεν ήθελε να το συζητάμε ποτέ αυτό κι γενικά είναι λίγο ψυχρος έτσι μου τόνισε την ανασφάλεια κι δεν άντεξα κι τον ρώτησα γιατί με εκαιγε..."τι θα γίνει με εκείνη την κοπέλα? "Μου απάντησε συγγνώμη είναι λάθος να την χωρίσει κι είναι περίεργα τα πράγματα στην ασΙα καί αλλά πολλά.το δέχτηκα είπα οκ ας μείνουμε φίλοι...μιλαγαμε συχνά πυκνά κι εκεί που δεν το περίμενα μου λέει ότι θέλει να έρθει Ελλάδα αν τελειωσει εγκαιρως με την δουλεια του ,να κάνουμε μαζί διακοπές κι εδώ κι εξωτερικό.(εγώ είμαι ολίγον κυκλοθυμικη κι ανασφαλης αυτός πάντα λίγο απόμακρος-τύπου μην μ λες σαγαπω,δύσκολα ανοιγεται,μου χει ξαναπεί να μείνουμε φίλοι για το καλό μας κλπ-όμως κι οι δύο είμαστε παθιασμενοι ο ένας για τον αλλον,νιαζομάστε κι το βλέπουμε κάπως σοβαρα) εγώ με τον καιρό μετριασα την "υπερβολή" μου κατανόησά τις πολιτιστικές αλλά κι προσωπικές μας διάφορες κι όλα πάνε μια χαρά...περιμένοντας τις μέρες για να έρθει αν έρθει γιατί εχει κι δουλειά που πρέπει να τελειώσει (αν δεν μπορέσει οκ βρισκόμαστε άλλη φορα)...μέσα μου ξερω ότι ακόμα θέλει να είμαστε μαζί κι να μείνουμε μαζί αλλά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα...η αποσταση,η σχολή μου είναι αλλά 4 χρόνια κι μοχθησα για να μπω κι κάποια πολιτισμικα θέματα με τις παραδόσεις της οικογένειας του που ξέρω ότι πάντα τους σκεφτεται αλλά ξέρω κι ότι σκεφτόταν να ζήσουμε μαζί...εγώ εντωμεταξυ ανέκαθεν δεν είχα πολλές σχέσεις από ένα σημείο κι μετά της ζωής μου πότε δεν μου κεντρισε το ενδιαφέρον κάποιος εκτός από αυτόν...μαζί του ονειρεύομαι ακόμα κι οικογένεια...μου βγάζει ασφάλεια κι πάντα ξέρει να χειρίζεται την μαλακινση που με πιάνει ώρες ώρες.εσείς τι λέτε ονειροπολω?είναι ματαιο? Πως βλέπεται την πλευρά του?εμένα πολλά περνάνε από το μυαλό μου ..πράγματα όπως να φύγω να δώσω εξετάσεις στο εξωτερικό...η να παω στην χώρα του...η ακόμα κι ότι μπορεί να παντρευτεί γιατί την βλέπει την κοπέλα του μια στο τοσο κι ας μένει μακρυά.. φυσικά στεναχωριεμαι προσπάθησα να βγω με άλλους αλλά νιώθω ότι αυτός είναι ο άντρας που θέλω κι έτσι δεν προχωρησα ποτέ τπτ...εδώ κι ένα χρόνο είμαι χαμένη σε σκέψεις,τον θελω αλλά δεν καταλαβαίνω τι γίνεται στην τελικη...πφφ