ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάζω διάφορα..ακούω διάφορα..Έχω επαφή με όλους τους πρώην μου,ακούω να μου λέει η αλλη..εσείς γιατί δεν μιλάτε; Βέβαια καλή μου,οταν έχεις μάθει μόνο να περνεις τόσα χρόνια και όταν τους βαριοσουν τους εδιωχνες, γιατί να μην τους μιλήσεις;Ποιο πολύ για επιβεβαίωση μου κάνει, και για να αποδείξεις ότι προχωεας στη ζωή σου αλλά ας έχουμε και τους άλλους για κάβαντζα.Ο άλλος πάλι θέλει να πάει λεει στο πάρτι που τον κάλεσε η πρώην του και ήδη αγχώνεται για το τι να βάλει, πως να φερθεί και ήδη τον έχει βάλει στο παιχνίδι της λες και έχει να αποκομίσει κάτι από όλο αυτό.Χωρίς να υπολογίζει το πόσο ψυχοφθορο μπορεί να να είναι όλο αυτό.Εκτός και αν είναι τραβατε με και ας κλαίω.Και ελπίζει..Μου θύμησετην ιστορία ενός φίλου μου που φυσικά μόνο αυτός βγήκε χαμένος.Προσωπικά πιστευω πως όταν κάτι τελειώνει πρέπει να μένει πίσω.Είναι το καλύτερο και για τις δύο πλευρές.Πρέπει πρώτα απ'όλα να προστατευουμε τον εαυτό μας από τα φθαρμενα συναισθήματα που έτσι κι αλλιώς έκαναν τον κύκλο τους.Και δεύτερον αν αγαπάς τον άλλο να έχεις τα κότσια να τον απαλλάσσεις ώστε να βρει αλλού την ευτυχία του.Μπορεί να ακούγεται λίγο υπολογιστικό όλο αυτό αλλά δεν μου αρέσουν κάποιοι ανασφαλείς άνθρωποι ή εγωιστες που δεν το έχουν σε τίποτα να παίζουν με τα συναισθήματα των άλλων.Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ιδιοι,υπάρχουν και οι ευαίσθητοι..Εμεις που δίνουμε μέσα από την ψυχή μας,μπορεί να συγχωρούμε,να δίνουμε ευκαιρίες,να εκφραζομαστε με ειλικρινια αλλά όταν πούμε τέλος το εννοούμε.Όχι από εγωισμό αλλά επειδή έχουν ξεπεράσει τα όρια μας.Καιρός να καταλάβουν κάποιοι ότι η ζωή είναι πάρα πολύ μικρή για να αναλωνεσαι στις διαθέσεις των άλλων. Να αγαπάς αλλά να μάθεις και να ξεχνάς.Να προχωράς .Οι πρώην ας μείνουν πρώην λοιπόν.Ας είναι καλά και μεις καλύτερα.