19.10.2013 | 00:41
καμιά φορά...
...σκέφτομαι στο άσχετο και στη ροή της αμείλικτης καθημερινότητας όλες εκείνες τις φορές που είχα την ευκαιρία να σε χαρώ λίγο περισσότερο, να σου εκφράσω τον θαυμασμό και την αγάπη μου λίγο περισσότερο, να σου πω το γαμημένο το σ'αγαπώ πριν κουραστείς, πριν φύγω...και εκείνες τις στιγμές τσινάω απότομα το πόδι ή το χέρι και βρίζω δυνατά. και κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί το κάνω.Να 'σαι καλά όπου και να'σαι..πάντα θα σε θυμάμαι, και η ελπίδα θα φωλίαζει μέσα μου ότι θα έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία. οι μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν έτσι άδοξα. είναι κανόνας της ζωής αυτός να ξέρεις.:)