ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι σχεδόν 30 και ζω με την κοπέλα μου. Σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο οικογένειας και βάζοντάς τα κάτω δε βγαίνει εύκολα. Δουλεύουμε και οι δύο, δε πληρωνόμαστε και τίποτα τρομερό, αλλά τα βγάζουμε πέρα.Γενικά δεν υπάρχουν ιδιαίτερες ενδείξεις ότι οι απολαβές μας θα αυξηθούν σημαντικά και σύντομα.Εκτός από το οικονομικό όμως, παρατηρώ και μια γενικότερη κοινωνική απομάκρυνση από το θέμα. Από τον κύκλο μου, όλοι τριαντάρηδες, ζήτημα να χουν κάνει παιδί 2 ζευγάρια από τα 20. Έχω υπόψη μου τις συζητήσεις και τους προβληματισμούς για αυτό που λένε δημογραφικό αλλά από όσο ξέρω το θέμα δεν είναι προβληματικό μόνο σε χώρες χωρίς ιδιαίτερη κοινωνική πρόνοια αλλά και σε ανεπτυγμένες χώρες όπως Γερμανία.Τι πιστεύετε ότι ευθύνεται; Έχουμε γίνει πιο εγωπαθείς/ναρκισσιστές και δε θέλουμε σκοτούρες στο μυαλό μας; Προτιμάμε να κυνηγάμε μια αέναη νεότητα καταναλωτικά φορτισμένη με ότι λανσάρεται; Είναι σημάδι ότι η δυτική κοινωνία αποτυγχάνει σε βασικές αξίες όπως αυτή της οικογένειας και απλά μας παίνρει η μπάλα;Είναι οι σχέσεις που γίνονται όλο και λιγότερο ουσιώδεις; Είναι η ανάγκη να μείνουμε νέοι και χωρίς υποχρεώσεις όσο παραπάνω μπορούμε γιατί ωριμάζουμε απελπιστικά αργά σα γεννιά;Είναι απότοκο της ένταξης της γυναίκας στον εργασιακό τομέα και τις απαράδεκτες συνθήκες που ισχύουν σε σχέση με τη μητρότητα;Είναι το στραβό μας το κεφάλι;Μπορεί να υπερβάλω αλλά υπάρχει κάποιο μοτίβο εδώ πέρα και δεν το βρίσκω.Εσείς τι κάνετε; Αναπαράγεστε/ έχετε σκοπό ή δεν είναι για σας αυτοί οι μπελάδες και πολλούς αθρώπους έχει ήδη αυτή η γη;