ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και εφτασε η ωρα.μια ωρα που περασε απο μπροστα μου οτι εχω δει ως σημερα.ανθρωπους που ειναι φιλοι οσο χρειαζονται στηριγμα ,οσο δεν εχουν τιποτα,και εγω να κρυβω την χαρα μου και την καλη μου ζωη (απο παλη.οχι απο τυχη)για να μην νιωθουν αβολα.και με το παραμικρο καλο που τους συμβαινει το παιζουν καπως ξαφνικα και δε ρωτανε καν τι κανεις.ανθρωπους που εδωσες το πιο καθαρο κομματι σου επειδη πιστευες πως ηταν το περισσοτερο που μπορουσες να κανεις.και το πηραν και το πατησαν.κλπ...κλπ....οταν λοιπον οι ανθρωποι σου δειχνουν οτι πρεπει να τους πατας πρωτος γιατι να αγνοησεις τις συμβουλες τους?κανενας λογος.κι αν αποψε σκοτωσω οτι εχει μεινει απ την καλοσυνη μου θα ειναι απλα επειδη πρεπει να ζω με ανθρωπους.