ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στα διαλείμματα της δουλειάς προσπαθούσε να κάνει φανερό ότι καπνίζει. Την μια ζητούσε φιλτράκια επειδή του τελείωσαν, την άλλη είχε και καλά ξεχάσει τον αναπτήρα του. (Και καλά γιατί είναι πολύ οργανωτικός και δεν νομίζω να τα ξεχνούσε.) Μέχρι που με ρώτησε αν θέλω να καπνίσουμε. Εγώ του είπα ότι δεν καπνίζω. Από τότε όλα στα κρυφά και γρήγορα. Παίρνει τα απαραίτητα κλεφτά και σαν μικρό παιδί που κρύβει την ένοχη απόλαυση του βγαίνει έξω για να καπνίσει. Αν τύχει να βγω και εγώ έξω, γυρνάει πλάγια, σχεδόν πλάτη προς εμένα, σαν να μην θέλει να τον βλέπω που καπνίζει! :( Παιδιά τι έπαθε; Εννοείται πώς δεν θα έκανα ποτέ κριτική σε κάποιον καπνιστή. Άλλωστε ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Ίσως να είχα αναφέρει στις συζητήσεις μας ότι δεν κάνει καλό στην υγεία, αλλά τίποτα παραπάνω. Γιατί με νοιάζει τι κάνει και τι δεν κάνει; Γιατί μου αρέσει. Και στην τελική δεν θέλω να τον βλέπω να αυτοκαταστρέφεται.