Να μην τα καταπιέζεις γιατί ο πνιγμένος θυμός γίνεται πολλές φορές βραχνάς και γίνεται στεναχώρια. Δεν εννοώ φυσικά όποιον πάρει ο χάρος ( οκ σε μερικούς αξίζει αυτό ) αλλά να αναγνωρίζεις τα συναισθήματά σου, να τα αποδέχεσαι, κατανοείς που οφείλονται και να βρεις έναν τρόπο ( δημιουργικό) αν γίνεται για να τα εξωτερικεύεις. Τα συναισθήματα απαιτούν δράση αλλιώς είσαι σαν μια χύτρα που βράζεις.