5.10.2011 | 16:52
καποτε...
καποτε γνωρισα καποιον...με πολιορκησε,εκανε τα παντα για να μαστε μαζι κι ας μας χωριζαν χιλιομετρα...τα καταφερε.ομως μετα με πληγωσε,με διελυσε,με γεμισε ψεματα.με αφησε μα ξαναγυρισε...μια,δυο,τρεις...μπορεις να με πεις θυμα,χαζη ή ο,τι αλλο θες...και γω μπορω να σε λυπηθω γιατι δεν εζησες ποτε αυτο που εζησα εγω γιατι τολμησα να ζησω κατι δυνατο,γιατι μ αγαπησε και τον αγαπησα.αν θα το ξανακανα;ναι...δε φοβαμαι να νιωσω,δε φοβαμαι να ζησω...εσας λυπαμε,που δεν τολματε...οπου κι αν εισαι,οτι κι αν μου κανες το ξεχνω και σε θαυμαζω,σε θαυμαζω γιατι εκανες αυτο που ηθελες,σε θαυμαζω γιατι περνας καλα...αλλα τελευταια μου λειπεις...μου λειπει να λεμε βλακειες μαζι,να προσπαθω να κοιμηθω διπλα σου ενω παραμιλας και τελικα να σκαω στα γελια...μου λειπει το παιδικο σου πεισμα,το χαμογελο σου,η αγκαλια σου...μου λειπεις ΕΣΥ...οταν εφυγες ενιωσα να χανω ενα φιλο,σε θελω εδω ομως τωρα...να με κανεις παλι να ξεχαστω...γυρνα ξανα.σε παρακαλω