ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ησουν ολη μου η ζωη.. τωρα αντε εμφανίστεις για τα χρόνια πολλα.. οταν μιλάω με εσενα είναι σαν να ανοιγει η καρδια μου.. δεν ξερω πως αλλιως να το εξηγήσω αυτο.. δεν με θες πια δεκτο.. προσπαθω και εγω καιρο τωρα να παω παρακατω..ενθουσιασμός μηδεν.. φταιω εγω ? φταινε οι αλλοι? φταινε τα φεγγάρια?.. είμαι καλύτερα σε εχω ξεπεράσει σε ενα μεγάλο βαθμο πιστεύω.. αναγκαστηκα να το κάνω.. αλλα ό,τι καινουριο σβηνει σε ενα ραντεβου.. ολα μια ξενερα και μετα παλι απο την αρχη...