3.5.2012 | 08:54
κάποτε...
Κάποτε υπήρξαμε. Θυμάσαι;Κάποτε με αγκάλιαζες και ήμουν το πιο πολύτιμο πράγμα που είχες.Κάποτε με φιλούσες κι έκλεινες τα μάτια για να αιχμαλωτίσεις την γεύση μου.Κάποτε με ζήλευες, γιατί δεν μπορούσες να με έχεις όπως ήθελες.Κάποτε με έλεγες δικιά σου κι εγώ δικό μου.Μα απ' το κάποτε μέχρι το τώρα πέρασε καιρός.Και αλήθεια, δεν ξέρω τι έχει μείνει πια...Την επόμενη φορά να θυμηθώ να μην ερωτευτώ στ’ αλήθεια. Ίσα λίγο, να νιώσω το πρώτο φιλί…