ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμάμαι από το τρίτη γυμνασίου μέχρι και τη δευτέρα λυκείου που είχα σχέση με ένα αγόρι.. Το λέγαν Σ... και περνούσαμε υπέροχα μαζί! Ήταν πολύ καλός μαθητής και με βοηθούσε στα μαθήματα. Εμεις οι δυο και η παρέα μας ήμασταν τα αόρατα παιδιά του σχολείου. Επειδή δεν ασχολούμασταν πολύ με τα social media, ούτε συμμετείχαμε στις καταλήψεις κτλ Δυστυχώς στη τρίτη λυκείου μετακόμισα και τον έχασα από τη ζωή μου.. Δοκιμάσαμε τη σχέση από απόσταση αλλά δε πέτυχε και για αυτό τα διαλύσαμε.. μιλούσαμε που και που φιλικά αλλά στο τέλος χαθήκαμε εντελώς. Πλέον είμαι 21 ετών και σπουδάζω στη Πάτρα. Εκείνος σπουδάζει στην Αθήνα. Όταν πήγα στη Αθήνα σε ένα γάμο τον πέτυχα κατά τύχη στο δρόμο όπως περπατούσα. Αρχίσαμε να μιλάμε και αποφασίσαμε να βγούμε φιλικά να τα πούμε. Ήταν το ίδιο όμορφος εξωτερικά αλλά όχι εσωτερικά. Μου έλεγε συνέχεια πως θα σπουδάζει Πολιτικός Μηχανικός γιατί έχει μια έτοιμη δουλειά και πως δεν ενδιαφέρεται να κάνει κάποιο μεταπτυχιακό.. πως απλά θέλει μια καλή δουλειά με καλά λεφτά.. Δεν είναι δα και κακό αυτό που μου είπε... αλλά εγώ θυμώνουν τον παλιο Σ.. που δίψαγε για γνώση! Που καθόταν και διάβαζε επιστημονικά βιβλία στο διάλλειμα! Θυμάμαι που μιλούσαμε για το διάστημα, τον έβλεπα που με πάθος έλυνε εξισώσεις, είχε πάντα κάτι έξυπνο να πεί, ήξερε πολλά περισσότερα από την ύλη των βιβλίων.. και τώρα δεν τον ενδιαφέρει η γνώση τον ενδιαφέρει απλά να βολευτεί.. Δε λέω δικαίωμα του είναι απλά στεναχωρήθηκα γιατί μόλις τον είδα στο δρόμο χάρηκα τόσο πολύ νόμιζα πως είχα ξανασυναντήσει τον άνθρωπο που είχα ερωτευτεί παράφορα!