ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

προσπαθώ να συνέλθω να εκτιμήσω τη ζωή και νιώθω απελπισμένη.Έχω χάσει τον έλεγχο του εαυτού μου. Δεν είναι ότι έχω τα σοβαρότερα προβλήματα όπως μερικά που έχω διαβάσει και εδώ ανά διαστήματα. Μάλλον τελικά δεν έχω δει πολύ ευτυχία αν και πείθω τον εαυτό μου για το αντίθετο. Δεν θέλω να είμαι αχάριστη, αλλά τι να την κάνεις τη ζωή όταν απλά επιβιώνεις;Είναι λογικό να έχεις και τις μαύρες σου που και πού αλλά αυτή τη φορά έχω τρομάξει. Έκλαιγα χθες το βράδυ και μου κόπηκε η ανάσα. Σήμερα έχει μουδιάσει το αριστερό μου χέρι. Είχα ξανακοιτάξει παλιά την καρδιά μου. Ψυχολογικό μου είχαν πει. Τα λέω εδώ γιατί αν τα πω αλλού θα με πουν υπερβολική και δίκιο θα χουν. Νιώθω πολύ μόνη μου. Νιώθω ότι έχω κάνει πιο πολύ υπομονή απ'όσο αντέχω και ότι πρέπει να φροντίσω τον εαυτό μου αλλά δεν ξέρω πως. Νιώθω ότι θα πεθάνω από τη στεναχώρια μου κυριολεκτικά.Όχι, δεν είμαι παράλογη. Ο κόσμος που ζούμε γίνεται όλο και πιο παράλογος...Αργά και βασανιστικά για όσους το συνειδητοποιούν.