ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.9.2016 | 15:00

Καριέρα???

Είμαι 36, παντρεμένη, χωρίς παιδιά κι εδώ και ένα χρόνο ψάχνω για δουλειά... Τα προσόντα μου είναι πολύ καλά, η προϋπηρεσία μου πολύ καλή, μιλάω 4 ξένες γλώσσες, στέλνω συνεχώς βιογραφικά και δε χτυπάει ποτέ το τηλέφωνο!!! Ξέρω ότι δε λέω κάτι καινούργιο δεδομένης της ελληνικής πραγματικότητας αλλά πραγματικά νιώθω σε απόγνωση... Το φύλο και η ηλικία εντείνουν το πρόβλημα νομίζω... Πιθανώς κάποιοι εργοδότες σκέφτονται "να την προσλάβω και σε ένα χρόνο να μου φύγει με καμια άδεια εγκυμοσύνης?"!!!Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να φύγω στο εξωτερικό, δε μπορώ άλλο να περνάω άεργη τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής μου! Αλλά αξίζει να θυσιάσω τη σχέση με τον άντρα μου, να αφήσω τους γονείς μου σε μια ηλικια που με χρειάζονται δίπλα τους για το κυνήγι μιας πιθανής καριέρας? Θυσίασα την προσωπική μου ζωή και καταπίεσα την επιθυμία μου να κάνω ένα παιδί για να είμαι συνεπής και να ανελιχθώ στην προηγούμενη θέση μου κι αυτή μ' έστηψαν σα λεμονόκουπα και με πέταξαν χωρίς σοβαρό λόγο, απλά για να βολέψουν κάποιο παιδί τους στη θέση μου...Νιώθω πως τα χέρια μου είναι δεμένα... Αν κάνω τώρα ένα παιδί, ούσα άνεργη, θα μείνω πολύ καιρό ακόμα εκτός επαγγελματικού στίβου και θα φτάσω στα 40 μου να ψάχνω για μια οποιαδήποτε δουλειά για βιοπορισμό... Αν καθυστερήσω την τεκνοποίηση μέχρι να βρω δουλειά, τα χρόνια θα περνούν κι όταν θέλω, δε θα μπορώ... Πάλεψα να μορφωθώ και παλεύω ακόμα, αφοσιώθηκα σε εταιρείες απρόσωπες και νιώθω ότι έμεινα τελικά στάσιμη, χωρίς συνέχεια στη ζωή μου και ανισόρροπη... Είμαι σε τέλμα κι εγώ, ο πιο γελαστός άνθρωπος του κόσμου, έχασα το χαμόγελό μου...
3
 
 
 
 
σχόλια
Καριέρες και Βλακειες. Κάνε αυτό που θα σε κάνει χαρουμενη και άσε τους τίτλους. Κάνε ένα παιδί με τον άντρα σου να γνωρίσεις την πραγματική ευτυχία γιατί τα χρόνια περνανε και θα μείνεις σαν το κούτσουρο κυνηγώντας ακόμα καριερες
Καριερα στην ελλαδα κ δη της κρισης ειναι λιγο οξυμωρο.. Λιγες σοβαρες εταιριες, αλλα και απιστευτα αναλωσιμο πλεον το εργατικο δυναμικο.. Αν ο συζυγος σου μπορει οικονομικα να στηριξει εσενα και τους πιθανους απογονους δεν ειναι κακη ιδεα να ασχοληθεις με την τεκνοποιηση απο τη στιγμη που δε βρισκεις κατι ουτως η αλλως? Κ μετα μπορει να βρεθει κατι.. Εκτος αν μπορειτε να εξετασετε απο κοινου το ενδεχομενο του εξωτερικου...
Εφόσον θέλεις να κάνεις παιδί, με τον άντρα σου είστε καλά γιατί δεν προχωράς σε αυτόν τον τομέα της ζωής σου; Τώρα που έχεις και τον χρόνο; Πάντα εφόσον έχεις μια ουσιαστική ισορροπημένη σχέση και θες πραγματικά ένα παιδάκι και όχι για να προλάβεις το βιολογικό περιθώριο.Καριέρα έκανες ως τώρα δεν απέδωσε όπως ήθελες, συμβαίνουν αυτά μην απελπίζεσαι! Η δουλειά είναι σημαντική και από την πλευρά της παραγωγής έργου όχι μόνο βιοπορισμού αλλά όλα έχουν κάποια όρια και πρέπει να ελίσσεσαι στην ζωή, δεν σου εξασφάλισε κανείς πως όλα θα έρχονται όπως τα ήθελες και τα προγραμμάτισες (και σε κανέναν από εμάς). :)
Scroll to top icon