11.12.2014 | 19:35
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΘΕΟΥ
Πριν 20 μερες εχασα το πατερα μου απο καρκινο πνευμονα κ μετασταση στον εγκεφαλο.3 χρονια μαχης απο το 2011 οταν οι γιατροι του εδιναν 4-6 μηνες ζωης λογω επιθετικοτητας του ειδους κ λογω οτι ηταν στο 4 σταδιο της νοσου.ολη η οικογενεια πιστευαμε στο θεο κ ειχαμε προστατη τον Αρχαγγελο Μιχαηλ.εφερνα λαδακι και αναβα λαμπαδες απο τη συμη που βρισκεται στη μονη του παμορμητη,οπως κ στο μανταμαδο της μυτιληνης στη μονη Ταξιαρχων.διαβαζαμε παρακλησεις στον αρχαγγελο μιχαηλ,του ταζαμε ταματα και ολα αυτα τα χρονια καθημερινα τον αναφεραμε σπιτι μας.οι ογκολογοι ξαφνιαζονταν με τη καλη πορεια της νοσου και μιλαγαν για ανεξηγητη εξελιξη.στο κηπο του σπιτιου μας ειχαμε φτιαξει ενα εκκλησακι του Αρχαγγελου Μιχαηλ απο τοτε που εμφανιστηκε η αρρωστεια του πατερα μου.4 ημερες πριν φυγει ο πατερας μου ειχε πεσει σε κωμα κ τα οργανα του υπολειτουργουσαν.τον πηγαμε στο νοσοκομειο,ξεραμε οτι ηταν τελευταιο σταδιο.δυσκολια στην αναπνοη,πονος στο στηθος κ πληρης απωλειας επαφης απο το περιβαλλον.το βραδυ προσευχηθηκαμε στο ταξιαρχη να τον παρει κ να μην πονα.το πρωι αφηνω μια εικονα του ταξιαρχη στο χερι του,βγαινοντας στο διαδρομο καθομαι σε μια καρεκλα κ αποκοιμιεμαι γι λιγο απο τη φορτηση της ημερας.σαν οραμα βλεπω το ταξιαρχη πανω σε νεφελες ουρανου κ στρατια αγγελων να ερχοντσι στο θαλαμο του πατερα μου.ξυπναω και τρεχω κ εγω.ο πατερας μου ξεψυχουσε κ με δακρυα στα ματια μας αποχαιρετησε.ο ταξιαρχης τον ξεκουρασε κ το πηρε στη σκεπη των πτερυγων του.ο Θεος χαριζει τη ζωη,Αυτος και την παιρνει.