10.6.2014 | 23:23
κατάλαβα να λες
κατάλαβα λέω και ας μην έχω την παραμικρή ιδέα αν και τι ξέρω.Ξέρω μόνο ότι φαντάζομαι και καταλαβαίνω μόνος μου... και δεν αρκεί απ' ότι φαίνεται. Κοίτα να δεις τι μαθαίνει κανείς στην πορεία της ζωής του... υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σε μπλοκάρουν πλησιάζοντας... και τα καταφέρνουν κιόλας...!!! Α-πι-στευ-το!δε ξέρω γιατί τώρα γράφω, έχω καιρό να γράψω και ας είμαι εδώ δεν τα σκέφτομαι πια τόσο. Ότι έγινε έγινε και δεν αλλάζει.από δω και πέρα ποιος ξέρει. ποιος ήξερε ποτέ.Αλλά δεν βρίσκω όρεξη να προσπαθήσω για κάτι πια και αυτό νομίζω κάτι θα λέει.Επίσης δεν έχω σκοπό να παίξω το έργο "δεν έγινε τίποτα".Θα ήταν προδοσία από εμένα σε μένα, που σε ερωτεύτηκα τόσο και μετά πέρασα εφιαλτικές βραδιές να γίνω ξαφνικά ένα φιλικό αδιάφορο χάρτινο πρόσωπο που σου χαμογελάει από συνήθεια. Είμαι πολύ καλύτερα πια (γενικά και ειδικά) και δεν σκοπεύω να ξεχαρβαλώσω συναισθήματα βαθιά για ένα τελευταίο mindfuck.Δεν μ' αρέσει να παίζω πόλεμο, ούτε κλέφτες κι αστυνόμους, μεγάλωσα αρκετά για να μην παίζω ΑΥΤΑ τα παιχνίδια και ας παίζω άλλα που δεν είναι της ηλικίας.Ξεκάθαρα συναισθήματα, ξεκάθαρα βαλμένα και τοποθετημένα, που θα θέλουν να πυροδοτήσουν μια στιγμή... κάτι... ή θα πάνε στην θέση τους, την πραγματική τους θέση, την φωλιά που περιγράφει και η ποιήτρια, τους να καούν να μην τα ξαναδώ.Μου χαμογελάνε πολύ τελευταία ρε γαμώτο και λιώνω, να βλεπες το κορίτσι σήμερα με τι ενθουσιασμό έτρεξε παραμερίζοντας περιστέρια που πετάγανε έντρομα δεξιά κι αριστερά να μου ζητήσει τσιγάρο... όμορφη και χαμογελαστή.Σαν να χει πιάσει το νόημα.Εγώ να δω πότε θα το πιάσω που την κοίταζα σαν μπούφος σαν επανάληψη κακού επεισοδίου Κωνσταντίνου και Ελένης... έργο χιλιοπαιγμένο και άνοστο για όλους.Τέλος πάντων, έφτασε η ώρα για "καταχώρηση" και πρέπει να κλείσω.Σ' αγαπώ πολύ και ας σου κλείσω κάποια πόρτα σύντομα.Δεν την ήθελες ποτέ ανοιχτή... πάτα "Βαγγέληηηη" φώναζες και την έκλεινες κοροιδευτικά, με στυλ και προδιάθεση για δράμα σε οποιαδήποτε αντίδραση.Πφ.. δε ξέρω. Όμως ότι δεν καταλαβαίνω δεν το δέχομαι, στο είπα τότε, στο είπα κι αργότερα, στο λέω και τώρα. Τα φιλιά μου