5.3.2013 | 11:38
Καταλαβαίνεις την αξία του...
...έρωτα όταν σου λείπει. Η τυπική σου μέρα είναι κάπως έτσι: σχολή, σπίτι, γυμναστήριο, δουλειά, σπίτι, ύπνος. Και την άλλη μέρα πάλι θα πατήσεις το repeat και πάλι τα ίδια. Είσαι εγκλωβισμένος στην καθημερινότητα και στην μοναξιά και το μόνο που θες είναι να σκάσει ένα μήνυμα από εκείνο το γλυκό κορίτσι που επιθυμείς και να σου πει ότι σε σκέφτεται. Και έτσι απλά θα φτιάξει η διάθεση σου. Θα σκάσει το χαμογελάκι στα χείλη σου και θα είσαι ευτυχισμένος... και θα γίνει η μέρα πιο υποφερτή. Μία τέτοια μικρή κίνηση, μιά τέτοια τεράστια διαφορά. Αυτό είναι έρωτας. Ούτε το πολύωρο σεξ, ούτε οι αυτοκαταστροφικές περιπετειούλες, ούτε τα κλάματα και οι ζήλιες... απλά η σκέψη ότι κάποιος σε σκέφτεται, ότι για κάποιον δεν είσαι ένας άγνωστος στο δρόμο, ότι για κάποιον είσαι μοναδικός. Και αρχίζω να ντύνομαι να σηκωθώ να βγω από το σπίτι να πάω στη σχολή και αναπολώ ότι κάποτε ήμουν και εγώ ερωτευμένος και μου λείπει... μου λείπει πολύ... ελπίζω να το ζήσω σύντομα ξανά. Αλλά μέχρι τότε ας πήξω στη ρουτίνα!