ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε γνώρισα πριν απο τέσσερις μήνες όταν γύρισα Ελλάδα για διακοπές με το που ειδωθήκαμε κολλήσαμε και οι δυο, εγώ στην αρχή δεν παραδέχτηκα τίποτα γιατί φοβόμουν την φίλη-φίδι που μας ζήλευε και τα κανόνισε έτσι ώστε να μην ξαναβρεθούμε μέχρι να φύγω... εσύ μαλλον δείλιασες να μ προτείνεις να μ βγούμε μόνοιμόλις γύρισα πίσω αρχίσαμε να μιλάμε ασταμάτητα ονλάην... μ εξομολογήθηκες πολλά πράγματα μεσα σε μια νύχτα και αρχίσαμε να δενόμαστε... περίμενα πως και πως να μ γράψεις να μ μιλήσεις... η χαρά και η απογοήτευσή μου εξαρτώνταν από το αν θα μ γράψεις ή οχι... πέρασαν οι μήνες.. κάθε μέρα και πιο έντονες συνομιλίες και φλερτ και προσμονή για την επιστροφή μου μετρούσα και μετράω αντίστροφα τις μέρες μου ελεγες ότι με σκεφτόσουν κάθε μέρα γελούσαμε λέγαμε τα σώψυχά μας ένιωθα μια καρμική ένωση, μου είπες ότι έχουμε ένα έντονο δέσιμοκάποια στιγμή ψιλοαπομακρύνθηκες κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά μου είπες πως όσο και αν με θες και περιμένεις οπωσδήποτε να γυρίσω να τα πούμε επιτέλους απο κοντά, δεν μπόρεσες να κρατηθείς και πήγες με άλλη.... και πως την βλεπεις συχνά γιατί δεν μπορείς να είσαι μόνος. Αλλά θέλεις να συναντηθούμε.... Σε καταλαβαίνω αλλά από την άλλη πονάω... κ ΦΟΒΑΜΑΙ φοβάμαι πως όταν επιστρέψω εσύ θα είσαι πια για τα καλά με αυτήνεδω πέρα βρέχει ασταμάτητα μια ολόκληρη εβδομάδα και είμαι τόσο μόνη και τι δεν θα'δινα να ήμουν τώρα μαζί σου...