ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να πεθάνω...μετά της πανελλήνιες και την αποτυχία μου κλείστηκα στο εαυτό μου κλείστηκα στο σπίτι μ χωρίς να ζήσω τίποτα απολύτως ακούω τους φίλους μου να μιλάνε για καταστάσεις περιπέτειες έρωτες και δεν εγώ δεν έχω να πώ τίποτα απολύτως συγκρίνω εμένα με άλλους και βλέπω πως χάνω είμαι μια αποτυχία άλλοι σπουδάζουν αλλά δεν έχουν κοπέλα άλλοι δεν σπουδάζουν άλλα έχουν δουλεία εγώ τίποτα από αυτά ούτε κοπέλα ούτε δουλεία ούτε σπουδές.Έχω σκεφτεί την αυτοκτονία αλλά ούτε τα κότσια έχω να το κάνω και σκέφτομαι την στεναχώρια τον γονιών και το γιατί που θα τους βασανίζει.Τώρα στα 20 μου γράφτηκα σε μια ιδιωτική σχολή για να σπουδάσω ένα επάγγελμα που έχει σχετική ζήτηση αλλά δεν μου αρέσει πραγματικά,ακούω γύρω μου κόσμο να λέει το γνωστό αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις δεν θα είσαι ποτέ ευχαριστημένος και σκέφτομαι βυθίζομαι στις σκέψεις βλέπω τα χρόνια που πέρασαν και κλαίω σκέφτομαι ότι έχασα τα καλύτερα χρόνια ενός νέου,το γεγονός ότι μεγαλώνω το ότι δεν θα είμαι για πάντα 20 και ότι θα γεμίσω απωθημένα σκεφτόμενος τα χρόνια που έχασα τις τρέλες που έπρεπε να κάνω και δεν έκανα τρελαίνομαι.Σε ψυχολόγο πηγαίνω αλλά δεν βοηθάει...νιώθω ότι δεν ανήκω σε αυτό το μέρος είναι πολύ σκληρός για μένα αυτός ο κόσμος σε όλα τα επίπεδα οπότε αυτό που εύχομαι είναι μια αρρώστια κάτι χωρίς να με βασανίσει απλά να φύγω...