ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

χαζεύω στο προφίλ ενός παλιού μου συμφοιτητή. Είναι ένα από τα καλύτερα παιδιά που έχω γνωρίσει, καλλιεργημένος,ευαίσθητος κι ενσυνείδητος. Όμορφος μέσα έξω. Επίσης, από τους πιο ευχάριστους συνομιλητές για διάφορα θέματα. Κάποτε λοιπόν, πριν πάρα πολλά χρόνια θίξαμε ελάχιστα τα προσωπικά μας κι εκεί που είπε για μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος αλλά λόγω απόστασης είχαν χωρίσει. Όταν τα λεγε αυτά έβλεπες καθαρά τον πόνο του και την απελπισία του και ήταν τόσο κρίμα. Εδώ και χρόνια όμως είναι και πάλι μαζί, τελικά ολοκλήρωσε τις σπουδές του και την ακολουθεί παντού. Είναι μαζί, είναι αχώριστοι. Δουλεύουν μαζί, έμαθε τη δουλειά της και συμμετέχει κι αυτός. Είναι από τις λίγες φορές που ξέρω πως αυτό που βλέπω είναι αληθινό και πολύ όμορφο. Ξέρω τι ευαίσθητο πλάσμα είναι αυτό το αγόρι και καλόκαρδο, εκτιμούσε τα πάντα κι αγωνιζόταν για ιδεώδη. Τους βλέπω τώρα μαζί και πάντα νιώθω μια συγκίνηση και χαρά. Κι έτσι κάπου ελπίζω ότι υπάρχουν δυνατοί έρωτες, ότι δεν έχει σημασία που είσαι όσο με ποιον και πως αν θες λύσεις υπάρχουν. Ότι όταν κάτι σου καίει τα σωθικά δεν το καις. Τους βλέπω σε κάποια βιντεάκια που ανεβάζουν για την προώθησή της δουλειάς τους. Την κοιτάζει και λιώνει, με κάθε ειλικρίνεια. Εξάλλου μιλάμε για τα πιο ντροπαλά πλάσματα που έχω γνωρίσει αλλά με περίσσιο θάρρος! Να 'ναι πάντα καλά. Δεν το ξέρουν ότι κάποιες φορές αυτή η ιστορία αγάπης τους, με κάνει να ελπίζω. Ποιος είπε ότι ζουν καλά μόνο οι κακοί τελικά; Και γενικά, για να είμαι ειλικρινής, όταν βλέπω ανθρώπους με καλοσύνη γνήσια και χαρούμενους μου φτιάχνει τη διάθεση. Τους χαίρομαι παραπάνω και με κάνει ν' αναθεωρώ τη δική μου στάση στα πράγματα. Καληνύχτα κόσμε.