Ξέρεις, με την τελευταία σου φράση δηλώνεις πως είσαι επιρρεπής στην κατάθλιψη/ξενέρα και είναι λογικό να το αντιμετωπίζεις έτσι.Ισως να είναι η δυσκολότερη μορφη αγάπης αυτή (αν μπορεί να ταξινομηθεί). Να φεύγεις επειδή αγαπάς
29.7.2016 | 19:26
Καθε φορα που συνερχομαι
απο βαρια καταθλιψη,πεταω οποιον ανθρωπο εχω γυρω μου.Ειμαι υπερευαισθητη,αφελης καθως συνερχομαι και τους βλεπω σαν τερατα που με πνιγουν.Κυριολεκτικα με πνιγουν εχω συνεχεις κρισεις πανικου.Αποτελεσμα να μενω μονη μου.Το κακο/καλο ειναι οτι νιωθω καλυτερα ξαφνικα και αναπνεω.Δεν το μετανοιωνω που ξεκοψα.Ισως επειδη δεν με καταλαβαν ποτε και μου εκαναν επιθεση για το που χαθηκα ενω ξεκαθαρισα οτι ημουν πιο τεζα και απο κατσαριδα.Τι να πω...ισως αν δεν το ζησεις σε τετοιο βαθμο δεν το κατανοεις ποτε.Ισως να μεινω φουλ αντικοινωνικη αυτη τη φορα γιατι αγαπω τους ανθρωπους...Μισω να τους πληγωνω και να χανομαι λογω καταθλιψης.Εχω τρομερες τυψεις καθε φορα.-μια χρονια καταθλιπτικη 22χρονη
1
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
