Δεν είμαι της άποψης ότι κάνοντας μία σχέση ξεκόβουμε από όλο τον κόσμο, πλην όμως δε συνεχίζουμε και τη ζωή μας ωσάν ελεύθεροι παραβλέποντας τον άνθρωπό μας. Χρειάζεται μία αρμονία σε όλο αυτό με έμφαση βέβαια στον άνθρωπό μας. Η εμπειρία της πράξης ξέρεις τι μου έχει δείξει; όποιοι άνθρωποι συνεχίζουν να ζούνε ως ελεύθεροι ''με τις παρέες τους'' και ''τους φίλους τους'' που ''δε θέλουν να χάσουν'', μάλλον έχουν σε δεύτερη μοίρα τον άνθρωπό τους και κρατάνε πισινές για το τέλος που έχουν στο μυαλό τους ήδη προδιαγεγραμμένο.
2.11.2019 | 00:08
Καθολου χρόνος
Ειμαστε καιρο μαζί, λογω κάποιων γεγονότων ήρθαμε γρηγορα πολυ κοντά. Ξεκινησαμε απο τους πρώτους μηνες να κοιμόμαστε καθημερινα μαζι, τα σαββατοκυριακα που δν ειχαμε δουλειες τα περνουσαμε ολη μερα μαζι. Δεν εχεις περιθωρια παρα να δεθεις. Πολυ γερά. Σε σημειο που να λειπει παραπανω ωρες απ το σπιτι και εσενα να μη σε χωραει ο τόπος. Να περιμενεις στην πορτα να γυρισει. Και ξαφνικα ερχονται ολα τούμπα. Αλλαζουν τα ωραρια μας και δεν εχουμε καθολου ελεύθερο χρόνο για μας. Και όταν εσυ θα σκέφτεσαι πως να ξεκλεψεις χρονο για να του τον διαθεσεις μα σε βολτα, μα σε καφε, μα σε μια ωραια ταινια εκεινος εχει ηδη κανονισει με την παρεα του. Τις φορες δε που παραπονιεσαι οτι τους βλεπει ανησυχητικά συχνα, δλδ σε καθημερινή βαση, η δικαιολογια ειναι πως τους ειχε παραμελήσει τον τελευταίο καιρο και θελει να τα εχουν καλα. Γκρινιαζω και βγαζω πολυ κακο εαυτο τις τελευταίες βδομαδες και το καταλαβαίνω αλλα δεν μπορω να βρισκομαι με τον ανθρωπο μου μονο για εναν υπνο.Ειναι εγωιστικο να φυγω; θεωρώ πως εχω προσπαθήσει πολυ.
1
